ညေန၊ ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္၊ အတိအက်ဆုိရရင္ ညေန ေျခာက္နာရီထုိးဖုိ႔ ငါးမိနစ္။ ျခံဝင္းအဝင္ဝနားမွာ တန္းစီရပ္ေနတဲ့ သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔ ကေလးေတြ။ ဝင္လာလုိ႔ မေျပာမခ်င္း ရပ္ေနႀကဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဝင္ခြင့္ေပးလုိက္ေတာ့ ျပဳံတုိးျပီးဝင္လာႀကေလတယ္။ လမ္းမွာေတြ႔ရင္ေတာ့ အျမဲရယ္ျပေလ့ရွိျပီး ဒီေန႔က်မွ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ့မ်က္ႏွာမွာေႀကာက္ေနသလုိအမူအရာေတြနဲ႔။ လူေျခာက္ေယာက္စာ ထမင္းစားပြဲခုံဝုိင္းမွာ ေလးေယာက္သာရွိတဲ့ သူတုိ႔ေတြကတုိးေဝွ႔ျပီးေနရာယူလုိက္ႀကတယ္။ ၿပီးေတာ့ စားပဲြေရွ့တည့္တည့္မွာရပ္ေနတဲ့ ညိမ္း ကုိေႀကာင္စီစီႀကည့္ေနႀကတယ္။ ညိမ္းကေတာ့ျပဳံးစိစိမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဘာကုိသေဘာက်ေနမွန္းမသိ။
“မဂၤလာပါ မမ”။
ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ႀကေတာ့လည္းမညီမညာ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္။ နာမည္ေတြေရးဖုိ႔ ညိမ္းက ကေလးေတြရဲ့ စားပြဲအလယ္ကုိ စာရြက္တစ္ရြက္ထုိးေပးလုိက္တယ္။ သူတုိ႔ကုိ ထိုင္စရာေပးထားတဲ့ေနရာက သာသနာ့အလံေတြတပ္ထားတဲ့ဘုရားခန္းမုိ႔လားမသိ ထိုင္ေနပုံကမလြတ္မလပ္ျဖစ္ေနလုိက္ႀကတာ။ ဘြားခင္ ကေတာ့သူတုိ႔နဲ႔တည့္တည့္ ဧည့္ခန္းထဲက ပက္လက္ကုလားထုိင္တစ္လုံးေပၚမွာ။ ကေလးေတြကုိအကဲခတ္တဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ႀကည့္လုိ႔။ သင္းကေလးေတြနဲ႔ ညိမ္းဘယ္ေလာက္ ေရရွည္ခံမလဲဆုိတာႀကည့္ႀကေသးတာေပါ့ဆုိတဲ့ အႀကည့္မ်ိဳး။ ဘြားခင္ရဲ့ေျမးမ ညိမ္းက တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သာရွိေသးတာကုိး။ ေရးျပီးသားစာရြက္ေပၚကနာမည္ေတြကုိရြတ္ႀကည့္ျပီး ညိမ္းက မေအာ္ရုံတမယ္ ရယ္တယ္။ သူတုိ႔ကလည္း လုိက္ရယ္တယ္။ “ရယ္စရာအခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး စာအုပ္ထုတ္” ဆိုၿပီး ညိမ္း ခပ္တည္တည္ဆိုလိုက္ေတာ့ ေႀကာင္ျပီးႀကည့္ေနႀကျပန္တယ္။ ေႀသာ္..ဒီေန႔မွ ညိမ္းရဲ႕ ေက်ာင္းကေလး စဖြင့္တဲ့ ပထမဦးဆံုးေန႔ကုိး။
----------------******----------------
သူ႔အေမေပးထားတဲ့ နာမည္ေတြမ်ား ႀကည့္ပါဦး..။ မွတ္ႀကီးတဲ့။ ဘယ္ေနရာမွာမွ အမွတ္ရွိတာမေတြ႔မိပါပဲ သူ႔ကုိဘာေႀကာင့္ မွတ္ႀကီးလုိ႔ေခၚသလဲဆုိတာ သူ႔အေမသာလွ်င္သိေတာ့မွာပဲ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေပ်ာ့ႀကီးတဲ့။ နာမည္နဲ႔အင္မတန္မလုိက္ဖက္ေအာင္ မာလိုက္တာမ်ား ေျပာမေနပါနဲ႔၊ ေခါင္းမာတဲ့ေနရာမွာ သူ႔အျပင္ ႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး လုိ႔ သူတုိ႔အေမေျပာေနက်..။ အႀကီးဆုံးသားနာမည္က ေခၚရအဆုိးဆုံး၊ မရိုေသ့စကား.. ေဘာႀကီးတဲ့။ အဲဒိနာမည္ကုိေတာ့ သူ႔အေမအျပင္ ဘယ္သူမွမေခၚရဲႀကပါဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြ အဲလုိေခၚရင္သူက ဆဲဆုိႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တာ။ အစသန္တဲ့သူမ်ားကုိေတာ့ ေတြ႔ရာသခၤ်ဳိင္းဓားမဆုိင္းပဲ၊ အနားမွာေတြ႔တာနဲ႔ ပစ္ေပါက္တာပဲ..။ ေဘာႀကီးေအာက္က ေမဇင္ဆုိတဲ့ကေလးမကုိေတာ့ သူ႔အေမက ဇင္မ လုိ႔ေခၚတယ္..။ အသက္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္သာသာရွိေသးေပမယ့္ ျပည့္ျပည့္ကစ္ကစ္ကေလးမုိ႔ အရပ္ကစေနာက္ေခၚႀကျပန္တယ္.. ဆင္မတဲ့..။ နာမည္အရင္းေတြေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အရင္းေတြမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ နာမည္ဝမ္းကြဲေတြလုိ႔ဆုိရမလုိ။ အိမ္ေခၚနာမည္ေျပာင္ေတြပါ..။ ဒါေပမယ့္ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကလည္း သူတို႔နာမည္ေျပာင္ေတြေခၚရင္း နာမည္ရင္းေတြေတာင္ေမ့လုိ႔။ ေဘာႀကီးနာမည္ရင္း ေက်ာ္စြာဆုိတာကလြဲလုိ႔ေပါ့ေလ..။ ေက်ာ္စြာဆုိတဲ့ နာမည္ကုိေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲလူေတြ အသည္းစြဲေအာင္ မွတ္ထားႀကေလရဲ့..။