တြဲလက္မ်ား...

တြဲလက္မ်ား….။

တြဲလက္မ်ားဆုိ..ဟုိသြားသတိရတယ္…။ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ…။ ထူးအယ္လင္း နဲ႔ မီးမီးခဲ ဆုိထားတာေပါ့..။

♫ ဘဝအခ်ိန္ခဏေလး…ရွင္သန္ခြင့္ရ..တုိ႔ဘဝတစ္သက္တာ…အေပါင္းအသင္းေတြၾကား….မင္းနဲ႔တုိ႔ဟာ ၾကင္နာစြာ….

အခ်စ္လုိအင္တုိင္း….လုိအပ္တုိင္းပဲ…မင္းအနားရွိမွာ….

မေျပာင္းလဲပါဘူး….မင္းအတြက္ကုိယ့္မွာ ၾကည္ျဖဴစြာ….

အားငယ္ခ်ိန္တုိင္း…အနားမွာအစဥ္အားေပးခဲ့တာ…မင္းရဲ႕အျပံဳးေတြပဲ…ခ်စ္စရာ ဒီအျပံဳးေလး….။

အျပံဳးေလးမ်ားနဲ႔ တုိ႔ဘဝကုိ ဖန္တီးေဆးျခယ္…ရင္ဆုိင္မယ္ အဆုိးဆုံးႀကံဳလဲ…

အေကာင္းဆုံးေန႔မ်ား မွ်ေဝလုိ႔ တုိ႔ခံစားၾကမယ္…

ယုံၾကည္ထားတယ္…ခုိင္မာေသာ….တြဲလက္မ်ား…ရယ္….♪

သီခ်င္းေတာ့သိပ္မရေတာ့ဘူး…တမင္ကုိေမ့ထားတာ။ နာမည္ႀကီးမဂၤလာပဲြတစ္ခုမွာ သုံးထားတာေၾကာင့္လည္းပါတယ္။ ဘာမွေတာ့မဆုိင္ဘူး..။ ကိုယ့္ဘာသာ ႏွလုံးသားကလက္မခံေတာ့တာပါပဲ..း)) စာသားေလးေတြက ဘယ္အခ်ိန္နားေထာင္ေထာင္၊ ဘယ္အခ်ိန္ၾကားလုိက္ ၾကားလုိက္…တုိက္ဆုိင္မွုရွိသူေတြအတြက္ေတာ့ ၾကည္ႏူးစရာ၊ သတိရစရာေတြျပည့္လုိ႔။ မတုိက္ဆုိင္တဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ခဲနဲ႔ထုခ်င္စရာ..။ ကြ်န္မကေတာ့ တုိက္ဆုိင္မွုမရွိတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ၾကံဳလာရင္ ခဲနဲ႔ေတာ့မထုပါဘူး..နားမေထာင္ပဲေနလုိက္တာေပါ့..။

ဒါေပမယ့္..အေရးႀကံဳလုိ႔ ေရးစရာရွိလာေတာ့လည္း…အဲဒိတြဲလက္မ်ားကုိ ခဏေလာက္ေတာ့ ခလုတ္တုိက္ခ်င္ပါတယ္ရွင့္။ အဲဒိ တြဲလက္မ်ားအေၾကာင္းပဲ နည္းနည္းေျပာျပခ်င္လာပါတယ္။ ဘာရယ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး…။

ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္…2011 ကေပါ့။ မုိးေတြကလည္းသည္းလုိက္တာ….။ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းတန္းႀကီးေတြ လက္ကနဲ၊ လက္ကနဲ ေကာင္းကင္မွာဝင္းလက္ေနပုံမ်ား ေၾကာက္စရာေတာင္ေကာင္းေသးေတာ့..။ ျပတင္းေပါက္နားမွာေမးတင္ျပီး ၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ ေက်ာထဲကခပ္စိမ့္စိမ့္…။

နာရီကုိလွမ္းၾကည့္မိေတာ့…၇ နာရီထုိးျပီးလုိ႔ မိနစ္ ၂၀။ ဒီေလာက္ေတာ့ ေနာက္မက်စဖူး…။ ျပန္ေတာ့လာေတာ့မွာပါလုိ႔ စိတ္ထဲဖြဖြရြတ္ေနမိေပမယ့္ ဒီမုိးနဲ႔ဆုိ ဘာမ်ားျဖစ္ေနမလဲလုိ႔ စိတ္ကေတာ့နည္းနည္းပူမိျပန္တယ္။

တစ္ခုခုကုိသတိရမိျပီး ျပတင္းကေနအၾကည့္ခြာလုိက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းေထာင့္နားကစင္မွာတင္ထားတဲ့ အနက္ႏုေရာင္ အိမ္သုံးဖုန္းကေလး။ ဖုန္းကေလးေပၚမွာ လက္ေခ်ာင္းေတြအလုိလုိလွဳပ္ရွားသြားျပီး အလြတ္ရေနတဲ့ ဂဏန္းရွစ္လုံးပါတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကုိ အေျပးအလႊားႏွိပ္လုိက္တယ္။ (ႏုတာေတြမ်ားေနျပီ း)) အတုိပဲေျပာၾကပါစုိ႔ရဲ႕..။

ေရာက္ေနက်အခ်ိန္ထက္ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေနာက္က်ေနတဲ့အိမ္ကလူကုိဖုန္းေခၚ…

“ဟဲလုိ…ဟဲလုိ႔….” (နည္းနည္းစိတ္မရွည္သံ)

“ဟဲ..လုိ….” ( အိမ္ကလူရဲ႕ေျဖသံ။ စိတ္ပါလက္ပါ..ကႏြဲ႔ကလ်)

“မုိးေတြအရမ္းရြာေနတယ္။ ဘာလုိ႔ေနာက္က်ေနတာလဲ?”

“ေအာ္…မုိးေတြရြာေနလုိ႔ပါ…။”

“ဟမ္……..ေရာက္ခါနီးျပီလား?”

ေရာက္ေနျပီ..အိမ္ဝမွာ…။

“(((((ဟင္))))”

“ဟီးဟီး…….။”

တံခါးဖြင့္လုိက္ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာပုိးကမေသဘူး..ဘာမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္လုိ႔ကုိယ့္ဘာသာေတြးမိတယ္။

က်မအထဲကုိခဏဝင္သြားျပီး ဟင္းအုိးၾကည့္တယ္။ မီးဖုိထဲကျပန္ထြက္လာေတာ့ အိမ္ကလူ ဘယ္ကုိလွစ္ကနဲေပ်ာက္သြားမွန္းမသိဘူး။ တံခါးဝနားမွာရပ္ေနျပန္ျပီ..။ ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိ…သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိေနာက္ျပစ္ထားျပီး က်မကုိ ဟန္ပါပါျပံဳးျပေနတယ္။ ဒါဘာသေဘာလဲ?

က်မပုခုံးကုိ ကုိင္လာတယ္။ ျပီးေတာ့လက္ဖဝါးကုိကုိင္ျပီး…ေရာ့တဲ့…။

ျမတ္စြာဘုရား….။ လက္ထဲေရာက္လာတာ ဂီတာတစ္လုံး..။ ဝယ္မယ္ေျပာထားတာ ႏွစ္ေပါက္ေနျပီ။ ဒီလကုန္ဝယ္မယ္၊ ေနာက္လကုန္ဝယ္မယ္နဲ႔ မဝယ္ျဖစ္လုိက္ဘူး။ က်မမ်က္ႏွာကေတာ့ ေျပာျပေနစရာကုိမလုိေလာက္ေအာင္ ေက်ာက္ေက်ာေရပက္ထားသလုိ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္ေနေတာ့တာရယ္..း)) သေဘာေတြ႔ မေနာေခြ႕လြန္းလုိ႔…။

ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔ (ျပီးခဲ့တဲ့ ၾကာသပေတးေန႔)က ကြ်န္မနဲ႔ အိမ္ကလူ အတြက္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့…။ တြဲလက္မ်ား ႏွစ္ပတ္လည္ေပါ့ေလ။ အမွတ္တရဓါတ္ပုံေလးေတြေတာ့ တင္ေပးဦးဆုိေတာ့ တင္ေပးရေတာ့တာပဲ..။ အားနာပါးနာနဲ႔ သည္းခံျပီးၾကည့္သြားၾကပါဦး။ (ဘယ္ႏွႏွစ္”ေမ်ာက္” လည္းေတာ့ ေမးနဲ႔ေနာ္..းD)

အဲသလုိကုိၾကြားတာ...အသားကုန္ း))

လက္ေဆာင္အျဖစ္ သူေပးလာတာေတြက ပန္းစည္းတစ္စည္း၊ greetings card ေလးတစ္ကဒ္၊ ၾကည္ႏူးစရာညစာစားပြဲတစ္ခု။ ဒါေလာက္ေလးပါပဲ။ ေအာ…ေမ့ေတာ့မလုိ႔ သူ႔အေမကုိဖုန္းဆက္ျပီး  သူတုိ႔ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ေငြလွဴျပီး က်မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တြဲလက္ေတြခုိင္ျမဲေစဖုိ႔ ဆုေတာင္းခုိင္းေနေလရဲ႕ း) က်မကေတာ့ body shop ကေရေမႊးတစ္ဗူးနဲ႔ ျပီးခဲ့တဲ့လက သူ႔နာမည္ထည့္ျပီး ကထိန္သကၤန္းကပ္ထားတဲ့ ျဖတ္ပုိင္းေလးတစ္ခု၊ ကဒ္ေလးတစ္ကဒ္။ ဒါပါပဲ။ (နည္းတယ္၊ နည္းတယ္သေဘာမထားေစခ်င္ပါ..ခ်စ္သူ း))

 ဒါလည္းၾကြားတာပဲ းD

သူ႔အေၾကာင္းေနာက္မွ ပုိ႔စ္တစ္ပုဒ္ေရးပါဦးမယ္။ လာမယ္ၾကာမယ္ဆုိပါေတာ့ းD က်မတုိ႔က ဘာသာမတူၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္က်မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္မွာ အဲဒိအတြက္ ျပႆနာမရွိခဲ့ၾကပါဘူး။ သူကထာဝရဘုရားကုိ ကုိးကြယ္သူျဖစ္ျပီး၊ က်မကေတာ့ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကုိယုံၾကည္သူ၊ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တာကုိ လက္ခံထားသူ။ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးမခြဲပဲခ်စ္တာ ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အျပစ္လား? း)) ကုိထီးကုိ သတိရသြားျပီ း| 

 အခ်စ္ နဲ႔ ဂစ္တာ (အခ်စ္က ဂစ္တာေဘးနားမွာထုိင္ေနလုိ႔ ကြယ္ေနတာ း))

ဒါကုိယ့္ကုိ အခ်ိဳသတ္တဲ့သေဘာ း))

စားစရာပုံေတြကုိေတာ့ သြားရည္က်မွာစုိးလုိ႔ မတင္ေတာ့ပါဘူး။ အၾကြားကလည္း လက္လြန္၊ ေျခလြန္ေတြျဖစ္ကုန္ျပီမုိ႔ းD ဒါေလာက္နဲ႔ပဲတစ္ခန္းရပ္ပါရေစ။ ဒီပုိ႔စ္ကုိ ခါေတာ္မီေလးတင္ဖုိ႔ကုိ က်မရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း ေနာက္အက်ႀကီး က်ေနေပမယ့္လည္း...ေရးထားျပီးသားမုိ႔ ေပါင္ဒါေလးဖုိ႔ျပီး တင္လုိက္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ အမွတ္တရ စုံတြဲပုံတင္ခါနီး မီးပ်က္သြားလုိ႔ပါ…သည္းခံၾကပါရွင္…:P

ခ်မ္းေျမ့ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ စေန၊ တနဂၤေႏြ ျဖစ္ၾကပါေစလုိ႔ း)

ေမတၱာမြန္ျဖင့္

မုိးပန္းခ်ီ