ဆည္းလည္းသံကေလး...
ညံေတာ့ညံမေန... သဲ့သဲ့ကေလးပါပဲ...
ရစ္ဖြဲ႕ေႏွာင္ေခြ... ဆံေကမဆင္း...
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း အထိေတြ႕ကေလးႏွင့္
နက္ေမွာင္မေန... ညိဳသေယာင္ကေလးပါပဲ...
ေတာက္ပျခင္းမ်ားႏွင့္ေလ... ဒါေပမယ့္...
ခပ္ေမွးေမွးကေလးပါပဲ...
ျပံဳးလွ်င္မို႔မို႔... ရယ္လွ်င္ခြက္ဝင္...
ပါးခ်ိဳင့္ေလးငယ္ တဖက္တခ်က္ႏွင့္ရယ္မို႔...
တစ္မက္တစ္သက္ ေမႊးၾကဴခ်င္စရာကေလးပါပဲ...
ကဲ ထိုအရာအားလံုးတို႔ ေပါင္းစု...
ေကာင္းျခင္းမ်ားစြာႏွင့္ ကုေဋကုဋာ...
ေသခ်ာတာကေတာ့...
သူကေလးဟာ ကိုယ့္ရဲ႕...
ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာကေလးပါ... ကြယ့္(ခ်စ္ေသာသူကေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ ေမြးေန႔အမွတ္တရပါ.. )
***ဒီကေန႔မနက္ေစာေစာစီးစီး10:15am ေလာက္မွာခုိးခိုးေလးစာရြက္ေပၚေရးခ်ထားတဲ႔ ကဗ်ာတုိေလးပါ..ရုံးခ်ိန္ႀကီး မအားမလပ္ႀကားထဲကပါရွင္..း))
ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရတာ သက္တမွ်ေလးကို မ်က္စိထဲ ျမင္လာေစတယ္... ခ်စ္စရာ... း))
ReplyDeleteေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္..မမ.. ပန္းခ်ီရဲ့ သက္တမ်ွကုိ မမ ကသိတယ္လား? ဟိ..ရွက္စရာ းD
ReplyDeleteအသက္တမွ်ကေလးကို ကိုယ္ပါ အာဝါးေတြ အမ်ားႀကီး ေပးလိုက္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ ေရးတတ္လိုက္တာ မရယ္...
ReplyDeleteမိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွဆံုးေမတၱာကို ျမင္ခြင့္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ...
လာေရာက္ဖတ္ရွဳအားေပးသြားတဲ့ ညီမေလး သူသူ ကုိလည္း ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တဲ့အေနနဲ႔ အာဝါးေပးခ်င္ပါတယ္..ရတယ္ဟုတ္..အာဘာာာာာြားးး း))
ReplyDeleteရရ ရရ လို႔ေတာင္ ျမည္ေနပါေသးတယ္ မမပန္းခ်ီေရ း)) အာဘြားအတြက္ ေက်းဇူးပါ း))
ReplyDelete