ၾကည္ျဖဴေကာင္းကင္ ရဲေသြးဆင္ေသာ္…

“ရဲရဲ….ဟဲ့….ငါ့ကုိခဏေစာင့္ပါဦး….နင္ကလဲဟာ…..ငါေတာင္းပန္ပါတယ္”

ေနာက္ကအေမာတေကာ ကပ္လုိက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကုိ သနားသြားရျပီး ေျခလွမ္းေတြကုိ ခဏရပ္တန္႔လုိက္ေပမယ့္ နည္းနည္းမွလွည့္မၾကည့္ပဲ ေက်ာခုိင္းထားဆဲ။ အဲဒီ ယြန္း ဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမကေလးဟာ ရုပ္ေခ်ာသေလာက္ နည္းနည္းေတာ့ ခပ္အူအူႏုိင္လွတယ္လုိ႔ ထင္တာပဲ။ ခုလည္း အတန္တန္ေျပာထားတဲ့ၾကားမွာပဲ သူလုပ္ခ်င္တာလုပ္လာျပီး ရဲရဲ ကုိ ရွိႀကီးခုိးမတတ္ ေတာင္းပန္ေနျပန္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယြန္း နဲ႔ ရဲရဲ ကဟုိးငယ္ငယ္ကတည္းက လည္ပင္းဖက္ျပီးေပါင္းလာတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့ ခဏေနေတာ့လည္း မေခၚမေျပာပဲမေနႏုိင္ၾကျပန္ဘူး။

“ကဲ…မယ္မင္းႀကီးမ…ညည္းကုိသနားလာေအာင္ သိပ္လုပ္တတ္တယ္။ ေျပာ….ခုရွင္း…အဲဒိကိစၥကုိ..ငါတကယ္ မေက်ဘူးေနာ္….”

“အရင္ေက်လုိက္ပါဟာေနာ္…ငါတမင္လုပ္တာမဟုတ္ရပါဘူး…ရဲရဲ ရယ္” 

ေျပာရင္းဆုိရင္း ယြန္းက လက္ညႉိးနဲ႔ လက္ခလယ္ကုိ ထပ္လုိ႔ အကြင္းကေလးလုပ္ျပီး ရဲရဲ လက္ကုိအတင္းဆြဲျပီး ဖိႏွိပ္ခုိင္းေနေတာ့တာ။ ရဲရဲ ဆုိတဲ့ ရဲရဲနီ ကလည္း မိန္းကေလးေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မိန္းမဆန္ဆန္ ႏုႏြဲ႔ျပီး မေနတတ္တဲ့အက်င့္အတုိင္း အေဝးကုိသာ ေငးၾကည့္ျပီး မႉန္ကုပ္ကုပ္ေနျပစ္လုိက္တယ္။ 

“ေအးပါဟယ္…ငါရွင္းျပပါ့မယ္..နင္ကလည္း အဲလုိႀကီးငါ့ကုိ တရားခံတစ္ေယာက္ေဘးမွာရွိေနသလုိ ပုပ္သုိးမေနစမ္းပါနဲ႔ေတာ့…ဒီလုိဟာ….”

ယြန္းမွာ သက္ျပင္းကုိမသာမယာမႉတ္ထုတ္ျပီး သူမလုပ္ခဲ့တဲ့ အမႉရွင္းတမ္း စေတာ့တယ္။

“ဟုိ…နင္ငါ့ကုိ သူနဲ႔စကားေျပာေနတာေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ကေလသိလား…..ငါ့ကုိေတြ႔ေတာ့ သင္းက ခပ္တည္တည္ အရင္စႏႈတ္ဆက္ျပီး ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔လုပ္ေနတာ။ ပထမေတာ့ ငါေတာင္ေၾကာင္သြားေသးတယ္..သူက လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ပဲ စကားေတြဘာေတြေျပာေနတဲ့ပုံကသိလား…..ငါတုိ႔ေတြလုပ္ရမယ့္ ပရုိဂရမ္က သူတုိ႔ေတြနဲ႔ပူးေပါင္းျပီးလုပ္ရမယ္ဆုိေတာ့ ငါတုိ႔ပရုိဂရမ္အေၾကာင္းစေမးေတာ့ေလ…”

“ေအး..သူေမးတုိင္းေျဖရေအာင္ သူကနင့္အမ်ိဳးမုိ႔လား ယြန္းမရဲ႕..ကဲ….”

“ဟာ…နင္ကလဲ ငါေျပာတာဆုံးေအာင္ နားေထာင္ပါဦး စိတ္ႀကီးပဲဟာ..ငုိေတာင္ ငုိခ်င္လာျပီ…”

“ေအာင္မယ္ေလး..ငုိေတာ့မငိုလုိက္နဲ႔ေနာ္…ငါရွက္တယ္ နင္ငုိရင္ အသံကျပဲကျပဲနဲ႔…”

ယြန္းရဲ႕ငုိမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာကခ်က္ခ်င္း ျပံဳးေယာင္ေယာင္နဲ႔ဆုိေတာ့…ရဲရဲမွာ ယြန္းကုိၾကည့္ျပီး အသည္းတယားယား..။

“သူကေျပာတယ္…ငါတုိ႔ပရုိဂရမ္ အစီအစဥ္နဲ႔ သူတုိ႔အစီအစဥ္ကုိ မာစတာလစ္ လုပ္ခ်င္လုိ႔တဲ့..ေနာက္ေတာ့ အေကာင္းကေန နည္းနည္းေဖာက္လာတယ္ဟ….နင့္ကုိလည္းလာမေမးခ်င္ဘူးတဲ့..အေၾကာမတည့္လုိ႔တဲ့…”

“ဘာာာာာာ….သင္းက”

“ေျပာေသးတယ္… နင္ကအရပ္ရွည္သေလာက္ ေလေၾကာလည္းရွည္လုိ႔တဲ့…..”

“ေတာက္…ေနပါေစဦး”

ေဒါသေၾကာင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လုိက္ျပီး ထုိင္ရာေနရာကေနထလုိက္ဖုိ႔ ရဲရဲဟန္ျပင္တုန္း…

“ဟဲ့..ဟဲ့..နင္ကလည္း စိတ္ကုိေလွ်ာ့ပါဟာ…” ယြန္းကလက္ကုိတင္းၾကပ္ေနေအာင္ လွမ္းဆုတ္လုိက္လုိ႔သာ..ထုိင္ခုံေပၚဝုန္းကနဲ ျပန္ထုိင္ခ်ျဖစ္တာ။ 

“ေနစမ္းပါဦး..သင္းကုိ ဘယ္သူက ပရုိဂရမ္ မာစတာလစ္ လုပ္ခိုင္းတာလဲ…”

“ငါတုိ႔…Care person ကလုပ္ခုိင္းတာ….”

“ဟြန္း..သူ႔မ်ားခိုင္းရက္တယ္။ ငါအဲဒိပြဲမပါခ်င္ေတာ့ဘူးဟာ…”

“နင္ကလုပ္ျပီ…နင္မပါရင္ဘယ္ျဖစ္မလဲ….သိသိႀကီးနဲ႔ဟာ…နင္ပဲစထားတဲ့ဇာတ္လမ္း…ဆုံးေအာင္ေတာ့လုပ္ရမွာေပါ့”

အမယ္..မယ္မင္းႀကီးမ ယြန္းက ခုေတာ့တရားေဟာျပီ။ သူမေျပာတာလည္းဟုတ္တာပဲ.. …ဒီႏွစ္ ႏွစ္သစ္အစမွာ ပရုိဂရမ္တစ္ခုခုလုပ္ျပီး fresher welcome လုပ္ဖုိ႔ ေက်ာင္း care person ကုိ ရဲရဲ ကုိယ္တုိင္ အႀကံေပးခဲ့တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္တဲ့ သူရွိတဲ့ အတန္းနဲ႔မွ ပူးေပါင္းလုပ္ရမယ္လုိ႔ cp ကေျပာလာေတာ့တယ္။ သင္းကုိ ၾကည့္မရတာေတာ့ ခုမွမဟုတ္…ဟုိးႏွစ္စ ပထမႏွစ္အတန္းစတက္ကတည္းက။ နာမည္ကုိလည္းၾကည့္ဦး…ဘာတဲ့….ခုိင္ၾကည္ျဖဴ တဲ့….မိန္းမလုိလုိ ေယာက်ၤားလုိလုိနာမည္နဲ႔လူ။ စေတြ႔ကတည္းကုိက ရန္ပြဲနဲ႕စခဲ့တာပဲမဟုတ္လား…။

“ေဟ့..ဒါဘယ္သူ႔စာအုပ္လဲ..ရဲရဲနီ တဲ့”

အတန္းထဲကုိ ေနာက္က်မွဝင္လာျပီး ရဲတင္းလြန္းတဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ သူမနာမည္ကုိ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ေအာ္လည္းေခၚေသး..ဘယ္သူ႔စာအုပ္လဲလုိ႔လည္း ေမးေသးတဲ့ ဂြစာလုိလူ…။ နည္းနည္းေတာ့ရွက္သြားေပမယ့္ ခပ္တည္တည္ထရပ္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္လုိက္တယ္…ဘယ္ရမလဲ…။

“ေဟ့..အဲဒါ ငါ့စာအုပ္ကြ… ကုိယ့္စာအုပ္ေပမယ့္ ခပ္တင္းတင္းပဲေပါ့ ဘာရမလဲ..သူ႕လုပ္ပုံကုိၾကည့္မွမရပဲ…”

“ေအာ..နင့္စာအုပ္လား..ဟာဟ ေယာကၤ်ားနာမည္ႀကီး…”

ဒီလုိမ်က္ႏွာေျပာင္လြန္းတဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးကုိ ရဲရဲနီ ကလည္း နည္းနည္းမွမႀကိဳက္…အေလွ်ာ့လည္းမေပးခ်င္ေပါင္…။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဆရာအျပင္သြားေနတုန္း အပ္ထားခဲ့တဲ့  ေက်ာင္းသား profile စာအုပ္ကုိ မေန႔ကမွ ယြန္းနဲ႔ စပ္စပ္စုစုလွန္ေလွာၾကည့္ရင္း သူ႔ကုိနာမည္နဲ႔လူ တြဲျပီးသိေနခဲ့တယ္။

“ေအာ္ေဟာ္…နင့္နာမည္က်ေတာ့ေရာ…ခုိင္ ၾကည္ ျဖဴ တဲ့…မိန္းမဆန္လြန္းလွတယ္ ကြ်တ္..ကြ်တ္…”

“ဟမ္..နင္ကငါ့နာမည္သိေနပါလား…စိတ္ဝင္တစားစုံစမ္းထားတယ္ေပါ့…ဟဲဟဲ…”

ၾကည့္စမ္း…ၾကည့္စမ္း..သင္းဟာ တစ္ဆိတ္ေတာ့လြန္လြန္းမေနဘူးလား…?

“ေအာင္မာ…ရာရာစစ နင့္ကုိစိတ္ဝင္စားရေအာင္… အန္ခ်င္လုိက္တာ….မေန႔က ေက်ာင္းသား profile ေတြထဲမွာေတြ႕မိတာ.. မိန္းမနာမည္နဲ႔ ေယာက္်ားဓါတ္ပုံႀကီးျဖစ္ေနလုိ႔ သိေနတာေဟ့…သိရဲ႕လား…”

“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့နာမည္ကလွျပီးသား..အေဖ ဦးၾကည္ျဖဴပုိင္၊ အေမ ေဒၚခုိင္ထက္ခုိင္ တုိ႔ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ သားအလိမၼာေလး…. ခုိင္ၾကည္ျဖဴ…အဲဒါဘာျဖစ္လဲ….နင့္နာမည္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳး…ရဲ ရဲ နီ တဲ့….ဟားဟား…”

“ဟြန္႔…ေမးေသးလုိ႔လား…..စိတ္ပ်က္စရာပဲ…ဘယ္လုိႀကီးလဲဟ..မိန္းမနဲ႔ရန္ျဖစ္လုိက္တာ ကက္ကက္ကုိလန္လုိ႔”

တစ္ခ်ိန္လုံးေဘးမွာ ျငိမ္ေနတဲ့ ယြန္းကမေနႏုိင္ပဲ ဝင္ေျပာမိတဲ့အထိ အဲဒိလူလုပ္ပုံက။

“ေအး..လန္မွာေပါ့…သူ႔နာမည္ကုိၾကည့္ပါလား….နာမည္ထဲမွာနည္းနည္းထပ္ျဖည့္သင့္တာ ခုိင္ၾကည္ျဖဴကက္ကက္လန္ လုိ႔….”

အမယ္…သူက ရဲရဲ ခ်က္ခ်င္းေပးလုိက္တဲ့ နာမည္ၾကားျပီးတာေတာင္ စိတ္ဆုိးပုံမျပပဲ သြားႀကီးျဖဲျပီး ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ေနတာ ဘာေတြဆင္ႀကံႀကံေနမွန္းမွမသိပဲ။

ရဲရဲ စကားစမျပီးခင္ေလး Lecturer ဝင္လာတာေၾကာင့္ ဇာတ္ကေလးပုျပီး အသာျငိမ္ေနလုိက္ရလုိ႔သာ…မဟုတ္ရင္ေတာ့လား…သင္းနဲ႔က ပြဲႀကီးပဲြေကာင္း။

***

“2012 Fresher welcome day…”

“အားလုံးပဲ မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္နဲ႔ႏွစ္ ပါခင္ဗ်ာ” 

“ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီးမိဘမ်ားႏွင့္ တကြ အသစ္စက္စက္ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ မ်ားအား မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္မွာ အားလုံးပဲ မဂၤအေပါင္းနဲ႔ ခေညာင္းပါေစလုိ႔ Computer Engineering တတိယႏွစ္တြင္ အတန္းတက္ေရာက္လွ်က္ရွိေသာ ကြ်န္ေတာ္ ခုိင္ၾကည္ျဖဴ မွ ေလးစားစြာဆုမြန္ေကာင္း စတင္ေျခြပါရေစ ခင္ဗ်ာ…xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx”

စင္ျမင့္ေပၚမွာ မဂၤလာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားဆိုေနတဲ့ သူ႔အသံက ခါတုိင္း ရဲရဲ နဲ႔ ရန္ျဖစ္တုန္းကလုိ အသံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အသံဝါဝါနဲ႔ နားေထာင္လုိ႔ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေကာင္းေနသား။

“ဟဲ့…နင့္လူက ဘယ္ဆုိးလုိ႔လဲ..ဒီလုိက်ေတာ့လဲ လူလူသူသူပါလား…”

“ယြန္းမေနာ္…ငါဒီေန႔ စိတ္မဆုိးခ်င္ဘူး…ဘာငါ့လူလဲ…နင့္လူ နင္သာယူလုိက္”

“ဟိ…ဒီလိုခန္႔ခန္႔ညားညားဆုိလုိ႔ကေတာ့ လာထား….”

“ဟယ္…အံ့ပါရဲ႕….နင္ဟာေလ…အိေျႏၵကုိမရဘူး…ေအး…ဒီမွာၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ဝတ္စားထားထား စင္ေပၚကဆင္းလာရင္ၾကည့္ၾကည့္ နဂုိရုပ္ပဲ…ရုပ္ထြက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး…စင္ေပၚမွာဆုိေတာ့ အဝတ္အစားေတြ…ဆလုိက္ေတြနဲ႔မုိ႔ ၾကည့္ေကာင္းတယ္ထင္ရတာ….”

“နင္ကလဲ…ဒီလုိ သူမ်ားမဂၤလာယူေနတဲ့ေန႔မွာ နည္းနည္းေလာက္မ်ား အေကာင္းျမင္ပါဦးေတာ့လား…တကတည္းမွပဲ..”

“ဘာရယ္….နင္ေရာမဂၤလာယူခ်င္ရင္ စင္ေပၚတစ္ခါတည္းလုိက္တက္သြားပါေတာ့လား…ငါ့ကုိ ေတြ႕တုိင္းသေရာ္ေတာ္ေတာ္လုပ္ျပီး ရစရာမရွိေအာင္ ေျပာထားတဲ့လူကုိ နည္းနည္းမွ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ပါဘူး…”

“ေရာ္…နင့္စကားထဲမွာေတာင္ သူ႔နာမည္ပါေနျပီ မိရဲေရ…ၾကည့္လုပ္…ၾကည့္လုပ္….အဟက္….နင္အဲေလာက္သူ႔ကုိ ၾကည့္မရျဖစ္ေနတာ မပင္ပန္းဘူးလား…..ေအး..သိပ္အျမင္ကပ္ရင္ သိပ္ၾကင္တတ္တယ္ေနာ္…သတိထား”

ယြန္းကေတာ့ ေျပာေလကဲေလ..မန္းေလျပဲေလ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္သာ ခဲျပီးထုိးလုိက္ရတယ္။

“ေအး..ဟုတ္တယ္…သူ႔ကုိ ယပင့္ညေလးသတ္နဲ႔ကုိ က်ဥ္ခ်င္တာ”

“ဟုတ္ကဲ့ ယခု အစီအစဥ္မ်ားကုိ ဆက္လက္ ေၾကညာမယ့္သူကေတာ့ မ ရဲရဲခုိင္ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ….”

“အုိ….”

“ဟင္….”

“ဘာေတြလဲ….”

ရဲရဲ ကုိယ္တုိင္အံ့ၾသလြန္းလုိ႔ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ျဖစ္ေနတုန္း…ဟင္ကနဲျဖစ္သြားတဲ့ စင္ေနာက္ကြယ္ကလူေတြရဲ႕အသံေၾကာင့္ စင္ေပၚကေန ေၾကညာလုိက္တဲ့ ၾကည္ျဖဴက မ်က္ႏွာပ်က္သြားျပီး စင္ေဘးကုိကလွည့္ၾကည့္လုိက္တယ္…ေမးဆတ္ျပတယ္…စင္ေဘးကၾကည္ျဖဴ႕သူငယ္ခ်င္းက ပါးစပ္နည္းနည္းလွုပ္ျပီး တစ္ခုခုေျပာလုိက္တာကုိေတာ့ ျမင္လုိက္ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းတစ္ခ်က္ကုတ္ျပီး ခ်ီတုန္ခ်တုန္ေလသံနဲ႔...

“အဲ…မ ရဲရဲၾကည္ျဖဴ ျဖစ္ပါတယ္….အာ… သည္းခံပါခင္ဗ်ာ မရဲရဲနီ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ…”

အုိ….ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ။ ရဲရဲ စင္ေပၚကုိမတက္ရဲပါဘူး…ၾကည္ျဖဴဆုိတဲ့လူဟာ ရဲရဲနာမည္ေၾကညာျပီးကတည္းက ျပံဳးတုံ႔တံု႔လုပ္ျပီး ဖေနာင့္နဲ႔တင္ပါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ စင္ေနာက္ကုိ မေျပးရုံတမယ္ ဝင္ေျပးသြားတာေတြ႔လုိက္တယ္။ စင္ေအာက္မွာရွိေနတဲ့ ၾကည္ျဖဴ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ျပံဳးစိစိျဖစ္သူကျဖစ္၊ တီးတုိးေျပာသူကေျပာ နဲ႔မုိ႔ ရဲရဲ မ်က္ႏွာကုိ ဘယ္နားသြားထားရမွန္းမသိေအာင္ ထူပူေနေတာ့တယ္။ ဘယ္ကေနဘယ္လုိ စင္ေပၚေရာက္သြားမွန္းမသိတဲ့ ရဲရဲတစ္ေယာက္ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ အစီအစဥ္ေတြကုိ ဘယ္လုိေၾကညာျပီးသြားမွန္းေတာင္ မသိလုိက္ပါဘူး။ စင္ေပၚက ျပန္လွည့္ဆင္းလာေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာ ၾကည္ျဖဴက ရဲရဲကုိ မဝံ့မရဲ လွမ္းၾကည့္လုိ႔… ေဒါသအရွိန္မေျပေသးတဲ့ ရဲရဲက ခ်က္ခ်င္းကုိ မ်က္ႏွာလႊဲျပီးသား… ရဲရဲ နာမည္ကုိ မွားေၾကညာစရာအေၾကာင္းမွမရွိတာ..။ ဒါ..သူ..တမင္သက္သက္လုပ္တာ။

“ရဲရဲ……”

“………..”

“ရဲရဲ…ငါ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး…ေတာင္းပန္ပါတယ္” 

“ဘာမွလာရွင္းျပမေနနဲ႔…ခုလုိ တည္တည္တံ့တံ့လုပ္ရမယ့္ပြဲမ်ိဳးမွာေတာင္ နင္ ကပ်က္ကေခ်ာ္လုပ္ရဲတာ အံ့ၾသစရာပဲ”

“ေဟာဗ်ာ… ငါ ဒီေလာက္ေအာက္တန္းမက်ပါဘူး။ တမင္သက္သက္လုပ္တာလည္းမဟုတ္ရပါဘူးကြာ…တကယ္ကုိ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ နင့္ကုိေနာက္ခ်င္တယ္ထားဦး….ကာလံေဒသံေတာ့ ငါေရြးတတ္ပါတယ္ဟာ”

“ရွိပါေစေတာ့ ၾကည္ျဖဴ။ ငါနင့္ကုိ ဘာမွ ခြန္းတုံ႔မျပန္လုိေတာ့ဘူး။ ငါဒီလုိမ်ိဳး အရွက္ထပ္မကြဲရေအာင္ ေနာက္ဆုိနင့္ကုိ ေဝးေဝးကေရွာင္ေတာ့မယ္”

ၾကည္ျဖဴ မ်က္ႏွာအပ်က္ႀကီးပ်က္ျပီး က်န္ခဲ့ေပမယ့္ ရဲရဲဘယ္လုိမွ စိတ္ကုိေလွ်ာ့မရ။ တစ္ေနကုန္ အစီအစဥ္ေတြထဲမွာ ပါဝင္စီးေမ်ာေနေပမယ့္ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ကလည္း မကပ္လွ။ အိမ္ကုိသာအေျပးျပန္ခ်င္ေနေတာ့တယ္။ ၾကည္ျဖဴ တမင္လုပ္တာလုိ႔ပဲ တစ္ထစ္ခ်ရုိးစြတ္ေနတဲ့ စိတ္ကုိလည္းျပင္မရ။ တမင္လုပ္တာ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မွာပါဆုိတဲ့ ေျဖေတြးစိတ္ကေလးကုိေတာင္ အတင္းေခါင္းခါျပီး ေမာင္းထုတ္ျပစ္ရေလာက္ေအာင္ သူ႔ကုိ မုန္းတီးပါတယ္။

***

ဒီေန႔ေက်ာင္းတက္ရတာ နည္းနည္းေတာ့ ပ်င္းစရာႀကီးလုိ႔ ရဲရဲစိတ္ထဲထင္တာပဲ။ အရိပ္ထဲမွာထိုင္ေနေပမယ့္ ေနအပူရွိန္က မ်က္ႏွာကုိလာဟပ္လုိ႔ မ်က္ေမွာင္ေတာင္ က်ဳံ႕ထားရတဲ့အထိ။ တုိက္လုိက္တဲ့ ေလကလည္းပူစပ္စပ္ႀကီး..ဇန္နဝါရီလဆန္းက ဒီေလာက္ေတာင္ ပူအုိက္ေနရေအာင္ ဒီရက္အတြင္းရာသီဥတုေတြက မညီမညြတ္ေဖာက္ျပန္ေနတာ။ ေက်ာင္းေဆာင္ ခြ်န္ခြ်န္ႀကီးရဲ႕ထိပ္နားကေလပူအလုံးေတြက ေဝ့ျပီးတုိက္လာလုိက္တာ ရဲရဲ ထုိင္ေနတဲ့ ေရွ႕ သစ္ပင္တန္းအစပ္နားက အရြက္ေတြေတာင္ေဝ့ေဝ့ဝဲဝဲျပန္႔က်ဲလုိ႔ တစ္လြင့္လြင့္က်လာေနတယ္။ ဘာရယ္မွန္းမသိပဲ တစ္စုံတစ္ခုကုိ အလုိမက်သလုိ၊ ေဒါသပဲျဖစ္မိေနသလုိလုိ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္က fresher welcome မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္က မစဥ္းစားပဲ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ႀကီး အာရုံထဲ တစ္ခုျပီးတစ္ခုျပန္ေပၚေနတာကုိလဲ နည္းနည္းမွ မႏွစ္ျမိဳ႕ႏုိင္။ 

“ဟဲ့…ရဲမ……ဘာေတြစဥ္းစားခန္းဝင္ေနတာလဲ?”

“အာ…နင္ကလဲ လန္႔လုိက္တာ….ဘာလုိ႔ေနာက္က်ေနတာလဲ? ေန႔လည္မွ အတန္းရွိတဲ့ေန႔ဆုိ အျမဲေနာက္က်တတ္တဲ့ နင့္အက်င့္ဆုိးကုိ ျပင္ဦး။ attendants မျပည့္ရင္ နင္စာေမးပြဲေျဖလုိ႔မရဘူးဆုိတာ သိျပီးသားေနာ္”

“သိပါ့…ခုမွေက်ာင္းတက္တာ တစ္လမျပည့္ေသးဘူး နင္ငါ့ကုိ ဆူေနျပီ။ ဒါနဲ႔…ငါ..နင့္ကုိ စကားနည္းနည္းေျပာလုိ႔ရမလား”

“ဟမ္…ဘာေတြထူးထူးဆန္းဆန္း စကားပလႅင္ခံေနတာလဲ ခုမွ? ဘာလဲ…ဟုိလူအေၾကာင္းမုိ႔လား...”

“နင္သိေနတယ္လား? နင္တုိ႔ကလဲဟာ..ေက်ာင္းဖြင့္တာမွ ႏွစ္ရက္နဲ႔တစ္ပုိင္းရွိေသး…ရန္သူႀကီးေတြလုိျဖစ္ေနတာ သဘာဝမက်ပါဘူး…”

“ဟဲ့…ေနပါဦး..နင့္ကုိဟုိက ေရွ႕ေနလုိက္ခ ဘယ္ေလာက္ေပးထားလုိ႔ နင္ကသူ႔ဘက္ ပါခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနရတာလဲ…သူဘယ္ေလာက္ ရဲတင္းျပီး ေအာ္ဂလီဆန္ေအာင္ ငါ့ကုိေလွာင္ေျပာင္ထားသလဲဆုိတာ နင္အသိပဲေနာ္…။ တစ္ရက္လည္းမဟုတ္၊ ႏွစ္ရက္လည္းမဟုတ္၊ ဟုိးပထမႏွစ္စတက္ကတည္းက အရည္မရ၊ အဖတ္မရ စကားလုံးေတြနဲ႔ ငါ့ကိုအျမဲအလဲထုိးဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ သူကုိနင္မုိ႔ စိတ္မနာႏုိင္ေသးတာ ငါေတာ့ စဥ္းစားမရခ်င္ေတာ့ဘူး။ နင္ငါ့သူငယ္ခ်င္း ယြန္း မွဟုတ္ေသးရဲ႕လား?”

“နင္…နင္…ဘယ္လုိေျပာလုိက္တာလဲ ရဲရဲရယ္။ ငါ..နင့္ကုိကုိယ္ခ်င္းမစာလုိ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ နင္သူ႔ကုိ မုန္းလြန္းတာမေကာင္းဘူးလုိ႔ ငါထင္တယ္။ ခြင့္လႊတ္သင့္တာလည္း ခြင့္လႊတ္ရေအာင္ ငါကဝင္ပါေနရတာ…နင္တုိ႔ကိစၥမွာ ငါေနတတ္ရင္ အေနသာႀကီးရယ္။ ၾကည္ျဖဴ ေထာင့္မက်ိဳးတာငါသိပါတယ္…နင္လည္းသူ႔ကုိ သိလာတာ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးရွိေနျပီပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူက လူတုိင္းကုိအဲလုိဆက္ဆံေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ငါျမင္တယ္။ သူကလည္း နင့္ကုိမွ ဘာေၾကာင့္ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေအာင္ အသည္းအသန္ တမင္လုိက္လုပ္ေနရတာလဲဆုိတာကုိေတာ့ ငါလဲစဥ္းစားမရတာ အမွန္။ နင္ကလည္း မိန္းကေလးလုိမွ မေနတဲ့ဟာကုိ။”

“ငါမိန္းမ မဆန္တာနဲ႔ ဘာဆုိင္လဲ? ဒီမွာ..ယြန္း…ငါ့ကုိလုိက္စတာမဟုတ္ဘူး..လုိက္ေႏွာင့္ယွက္ေနတာ။ ကြ်တ္ သူ႔အေၾကာင္းေျပာရတာေလကုန္တယ္ဟာ”

“ေအး..ငါလည္းေျပာခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့မထင္နဲ႔။ ဟုိက..ငါ့ကုိအကူအညီေတာင္းလြန္းလို႔သာ မေျပာခ်င္လည္းပဲ ေျပာရဦးမွာ” 

ယြန္းကေျပာျပီးျပီးခ်င္း ကုိယ္ကုိ နည္းနည္းျပင္ထုိင္လုိက္ျပီး၊ မ်က္လုံးေတြကလည္း ဂဏာမျငိမ္ရွိလြန္းလွတယ္။ ယြန္းအမူအရာကလည္း တစ္မ်ိဳးထူးဆန္းေနေသးေတာ့။

“ဘာအကူအညီလဲ? နင္ သူ႔ဆီက အရႈပ္ထုပ္ေတြသယ္လာျပန္ျပီလား? ဟဲ့..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ နင့္ၾကည့္ရတာ ျပာယာကုိခတ္ေနတာပဲ..ယြန္းမရယ္။ မွန္းစမ္း…”

ေျပာရင္းဆုိရင္းပဲ…ရဲရဲလက္ကုိ ယြန္းရဲ႕နဖူးေပၚတင္ရင္း ဟုိစမ္း၊ ဒီစမ္းလုပ္ၾကည့္မိရတဲ့အထိ ယြန္း မူေတြက ပ်က္ေနလြန္းတာ။

“ဟာ…ငါဘာမွမျဖစ္ပါဘူး…။ ဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးလည္း တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ..။ ဘယ္ကဘယ္လုိ စရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး”

“အာ..ယြန္း ဘာလဲ..နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ... တစ္ကတည္း..”

“ေအး…နင္..နင့္ကုိယ္ကုိ ငါ့ဘက္နည္းနည္းေစာင္းထုိင္လုိက္၊ ငါေျပာမယ္။ နင့္ရဲ႕ညာဖက္ကုိ လွမ္းမၾကည့္လုိက္နဲ႔ေနာ္”

ယြန္းေျပာကာမွ ရဲရဲမွာ ညာဖက္ကုိလွည့္ၾကည့္မိရက္သား။ ညာဖက္ခပ္လွမ္းလွမ္းက ခပ္အုပ္အုပ္ ခပ္ဆုိင္းဆုိင္း ခေရပင္တန္းကလြဲလုိ႔ ဘာမွမေတြ႔မိေပမယ့္ ရုတ္တရက္မုိ႔ ေခါင္းနပန္းေတာ့ ႀကီးသြားတာအမွန္။

“ဟဲ့…ဘာလဲ…ငါၾကက္သီးေတြေတာင္ထတယ္ဟာ…နင္ကလဲ ဘာလဲဆုိ…”

“ဘာမွမလဲဘူး။ ထပ္လွည့္မၾကည့္နဲ႕ေတာ့..ဟုိ…ဟုိ…. ဟုိဘက္ျခမ္းက ခေရပင္ေအာက္နားမွာ သူရွိတယ္”

ေျပာျပီးျပီးခ်င္း ရဲရဲလက္ကုိ လွမ္းကုိင္လာတဲ့ ယြန္းရဲ႕လက္ဖ်ားေတြမွာေတာ့ ေအးစက္လုိ႔ရယ္။

***

ဆက္ပါမယ္ း)

ဒီပုိ႔စ္က ညီမငယ္တစ္ေယာက္ကုိ တင္ေနတဲ့အေၾကြးဆပ္တာပါ။ တနလၤာေန႔ဆုိေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးျဖစ္သြားေအာင္ပါ။ အေပၚပုံကလည္း ခပ္ျပံဳးျပံဳးပုံေလးဆြဲတာ အဆြဲမတတ္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္သလုိျဖစ္သြားတာ သည္းခံပါ းD ဒီေန႔က တနလၤာေန႔မဟုတ္လားရွင္။ မနက္ျဖန္ အဂၤါ၊ သဘက္ခါ ဗုဒၶဟူး.. ျပီးေတာ့ ၾကာသပေတး၊ ေသာၾကာ..အဲသလုိေလးေတြးလုိက္ေတာ့ ပိတ္ရက္ကေလးေတြနဲ႔ နီးလာျပန္ျပီမဟုတ္လား း)))

အားလုံးပဲ....မျပာေသာ တနလၤာေန႔ပါရွင္။ 

ေမတၱာအားျဖင့္

မုိးပန္းခ်ီ