Wednesday, December 29, 2010

သက္တမ်ွ...သုိ႔

ဆည္းလည္းသံကေလး...
ညံေတာ့ညံမေန... သဲ့သဲ့ကေလးပါပဲ...

ရစ္ဖြဲ႕ေႏွာင္ေခြ... ဆံေကမဆင္း...
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း အထိေတြ႕ကေလးႏွင့္
နက္ေမွာင္မေန... ညိဳသေယာင္ကေလးပါပဲ...

အလင္းသစ္ႏွစ္ပြင့္... ၾကယ္စင္ႏွင့္ယွဥ္ေလာက္ေသးရဲ႕...
ေတာက္ပျခင္းမ်ားႏွင့္ေလ... ဒါေပမယ့္...
ခပ္ေမွးေမွးကေလးပါပဲ...

ျပံဳးလွ်င္မို႔မို႔... ရယ္လွ်င္ခြက္ဝင္...
ပါးခ်ိဳင့္ေလးငယ္ တဖက္တခ်က္ႏွင့္ရယ္မို႔...
တစ္မက္တစ္သက္ ေမႊးၾကဴခ်င္စရာကေလးပါပဲ...

ကဲ ထိုအရာအားလံုးတို႔ ေပါင္းစု...
ေကာင္းျခင္းမ်ားစြာႏွင့္ ကုေဋကုဋာ...
ေသခ်ာတာကေတာ့...
သူကေလးဟာ ကိုယ့္ရဲ႕...
ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာကေလးပါ... ကြယ့္


(ခ်စ္ေသာသူကေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ ေမြးေန႔အမွတ္တရပါ.. )
***ဒီကေန႔မနက္ေစာေစာစီးစီး10:15am ေလာက္မွာခုိးခိုးေလးစာရြက္ေပၚေရးခ်ထားတဲ႔ ကဗ်ာတုိေလးပါ..ရုံးခ်ိန္ႀကီး မအားမလပ္ႀကားထဲကပါရွင္..း))