ျဖစ္တည္ျခင္းတစ္ခု အေၾကာင္း (သုိ႔) အမွတ္တရ B108 Day!

Happy Belated Blog Day to you all!:)

ဟင္….ဘေလာ့ဂ္ေဒးျပီးသြားျပီ…။ခုမွအိပ္မက္ထမက္ျပီး ေယာင္ယမ္းေနတယ္ေျပာရင္လည္း….ခံရရုံရွိပါတယ္ း)) ဒီေန႔ ၁ရက္ စက္တင္ဘာမွာတင္တဲ့ ပုိ႔စ္ေပမယ့္ ၃၁ ရက္ေန႔ညကေရးထားခဲ့တာပါ..အိပ္ခ်င္လြန္းလုိ႔ schedule နဲ႔ပုိ႔စ္ကုိတင္လုိက္ေပမယ့္ အခ်ိန္ေတြလြဲျပီး ပုိ႔စ္တက္မလာတာကေတာ့ ေမ့အျပစ္နဲ႔ေမသာရွိပါေစေတာ့ေလ း) မေန႔ညက ဒီပုိ႔စ္ကုိမေရးခင္ေလးမွာ ေရးထားျပီးႏွင့္တဲ့ ေမာင္ႏွစ္မမ်ားရဲ႕ ပုိ႔စ္ေတြလုိက္ဖတ္ရင္း ေကာမန္႔ေရးရင္း နဲ႔ပဲ ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာသြားပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေဒးပုိ႔စ္ကုိ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အစ္ကုိ၊ အစ္မ၊ ညီမေလး၊ ေမာင္ေလးမ်ား အသီးသီးေရးသားျပီး ျဖစ္တာမုိ႔ အေထြအထူးေျပာစရာလုိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။ 

ဒါေပမယ့္..ဆုိေရးရွိကဆုိအပ္လွ၏ ဆုိသလုိ နည္းနည္းေလးဆုိပါရေစ း) 

ကြ်န္မ..စာေရးဝါသနာပါတာကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းကပါ..ဝ လုံးကေလးမွ ဝုိင္းေအာင္မေရးႏုိင္ခင္ကေပါ့..း)) အဲဒီကတည္းက သူမ်ား ဝလုံးတစ္လုံးေရးရင္ ကုိယ္ကႏွစ္လုံးေရးခ်င္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ (ေနာက္တာပါဗ်ာ..) အျပင္မွာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္ေတာ္လုိ႔ နာမ္စားသုံးေလ့ရွိေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေရးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကေန ကြ်န္မကုိ မနည္းကုိျပင္ထားရပါတယ္။ ဒါေတာင္ခုထိ ေရးရတာ အူယားသလုိလုိရွိတုန္းပါ။ ကြ်န္မလုိ႔ သုံးရတာ ႏုတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာ့တယ္လုိ႔အထင္ေရာက္ေစတာကေတာ့ ဦးေလးေတြေၾကာင့္ပါ..။ ငယ္ငယ္က အဖြားရယ္၊ ဦးေလးေတြရယ္နဲ႔ အေနမ်ားတဲ့ ကြ်န္မမွာ ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ျပီး ဦးေလးမ်ား အပင္တက္ရင္၊ ကုိယ္လည္းတက္။ ဦးေလးမ်ား ဝိတ္မရင္ ကုိယ္လည္းမနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အေမဝယ္ေပးထားတဲ့ ဖဲျပားနဲ႔ ဂါဝန္ေတြမဝတ္လုိ႔ဆုိျပီး အေမက စိတ္ေတြဆုိး၊ ဓါးနဲ႔အကုန္ခုတ္ျပစ္မယ္ေျပာလုိ႔ မဝတ္ခ်င္ဝတ္ခ်င္ ဝတ္ခဲ့ရတာကလည္း ဘဝရဲ႕ အမွတ္တရတစ္ခုပါပဲ။ ကံေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ မိန္းကေလးအခ်င္ခ်င္း စိတ္မဝင္စားတတ္ခဲ့ပဲ အေျပာအဆုိ၊ အေနအထုိင္သာ ေယာကၤ်ားဆန္ေနခဲ့တာပါပဲ။ 

လမ္းေခ်ာ္ကုန္ပါျပီ..စာေရးရင္လုိရင္းမေရာက္ျဖစ္တတ္တာကလည္း ကြ်န္မရဲ႕ ဆစ္ဂ္နစ္ခ်ာတစ္ခုပါပဲ.. း) တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္စေရးျဖစ္တဲ့အျဖစ္က ရင္ခုန္စရာသိပ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ အမွတ္ရစရာ၊ ေက်းဇူးတင္စရာေတြနဲ႔ေတာ့ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မစာစေရးျဖစ္ေအာင္ inspiration ေပးတဲ့သူက “တစ္ျပည္သူ အိမ့္ခ်မ္းေျမ့” (မေလး) http://www.ainchannmyay.com/  ပါ။ တုိက္ရုိက္မဟုတ္တဲ့ သြယ္ဝုိက္ေသာနည္းကေလးတစ္ခုနဲ႔ရယ္ပါ။ မေလး ေရ ေက်းဇူးေတြ တစ္ေလွႀကီး၊ အမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ေနာ္..း)

ဟုိးတစ္ခ်ိန္တုန္းကေပါ့ရွင္…..

ကြ်န္မျခေသၤ့ကြ်န္းမွာ ေက်ာင္းသုံးႏွစ္တက္၊ ေက်ာင္းျပီးျပီးခ်င္း အလုပ္တန္းဝင္ရပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ခ်ည္း နပန္းလုံးေနခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္မ ျမန္မာစာေပ ေကာင္းႏုိးရာရာေလးေတြရွာေဖြဖတ္ခ်င္ေနမိခဲ့တယ္။ ကုိယ့္ျပည္ကုိလြမ္းသလုိ ကုိယ့္စာကုိလည္းလြမ္းလာပါတယ္။ အရင္ကဆုိ ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ကုိ ဆူးေလမွာရွာလုိ႔ရႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ့္အိမ္နဲ႔အေဝးတစ္ေနရာေရာက္ေနသူအဖုိ႔ ဖတ္ခ်င္တဲ့စာကုိရွာရတာ သိပ္ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။ အဲသလုိနဲ႔ေနလာရင္း လူကမအီမလည္ႀကီးျဖစ္လာပါေရာ။ တစ္ေန႔မွာျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိျပီး အလုပ္ကုိေဘးထားျပီး google ၾကည့္မိရင္း…ဆုိက္ဒ္ကေလးတစ္ခုကုိ.. ေဟာ…ဆုိေတြ႔လာပါတယ္။ တျခားမဟုတ္ပါဘူး..အိပ္မက္ေဒါ့ကြန္းပါ http://www.ainmat.com/ အိပ္မက္မွာ စာေတြေရးေနတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္၊ နာမည္ျမင္ကတည္းက စိတ္ဝင္စားလုိ႔ စျပီးဖတ္ၾကည့္မိတဲ့သူမရဲ႕စာတစ္ပုဒ္က ခ်စ္သူ႔အိမ္ ပါတဲ့။ 

အင္မတန္နာမည္ႀကီးတဲ့ ရသစာစုကေလးေပါ့ရွင္။ အဲဒီစာကုိ စဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္က ၂၀၀ရ ခုနစ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီကစလုိ႔ ကြ်န္မလည္း အြန္လုိင္းမွာ စာေရးႏုိင္တယ္ဆုိတာ မ်က္စိပြင့္၊ နားပြင့္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မေလးတစ္ေယာက္ ခ်စ္သူ႔အိမ္ကုိ ေရးတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ၂၀၀၆ လား ၂၀၀၇ လား ကြ်န္မမမွတ္မိပါ။ (၂၀၀၇ ဇူလိုင္လထုတ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္မဂၢဇင္း) မွာ ခ်စ္သူ႔အိမ္  http://www.ainchannmyay.com/?p=18   ကိုပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝဖူးပါတယ္။ ခ်စ္သူ႔အိမ္ ကုိ ဖတ္ျပီးျပီးခ်င္း ရင္ထဲမွာလည္း အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ စိမ့္ခဲခဲကေလးခံစားလုိက္ရတာကုိလည္း ရွင္းမျပတတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ရုံးအီးေမးလ္ကုိဖြင့္၊ လင့္ခ္ကုိကူးယူျပီး ကုိယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ေမးလ္ပုိ႔လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေမးလ္ေလးကုိ မေန႔ကပဲအသည္းအသန္ရွာၾကည့္တာ ကံဆုိးစြားပဲ archive ထဲမွာလည္းမေတြ႔ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္မအခုလက္ရွိရုံးမွာ အလုပ္လုပ္လာတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္လုိ႔ ငါးႏွစ္ခ်ဥ္းေနပါျပီ။ 

မွတ္မွတ္ယယ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ညီမငယ္တစ္ေယာက္ကုိလည္း ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြဆီကုိပုိ႔တဲ့ ေမးလ္ကုိ တစ္ဆင့္ေဖာဝါ့ဒ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူမကေလး ေလးစားခ်စ္ခင္တဲ့ မေလး နဲ႔ ကြ်န္မကုိ inspiration ေပးတဲ့ မေလး တုိ႔ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနၾကာင္း သက္ေသျပတဲ့အေနနဲ႔ပါ။ အဲဒီညီမငယ္ေလးက ကြ်န္မထက္ ႏွစ္ႏွစ္သာငယ္ေပမယ့္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြကုိ ႏူးႏူးညံ့ညံ့၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ကေလး ေရးတတ္သူ စာေရးသိပ္ေကာင္းတဲ့သူကေလးပါ။ ရာဇဝင္ကုိလွန္တဲ့အခါ သူမကေလးကုိလည္း ေမ့ထားလုိ႔မရတန္ေကာင္းပါဘူး။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူမေလး နဲ႔ ကြ်န္မ တုိ႔မထင္မွတ္ပဲ ရင္းႏွီးမိၾကလုိ႔ စကားစပ္ရင္းေျပာမိတာက မေလး အေၾကာင္းျဖစ္ေနျပီး ကြ်န္မဘေလာ့ဂ္လုပ္တဲ့အခါမွာ template လင့္ခ္ေလးေတြ color code ေလးေတြကုိ ေမးလ္ပုိ႔ျပီး ကူညီေပးခဲ့သူျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ သူမေလးကဘယ္သူမ်ားျဖစ္ဦးမလဲရွင္..ညီမငယ္ ေရႊျပည္သူ http://www.shwepyithu.com/ ပါ..း)

တကယ့္တကယ္တမ္း ကြ်န္မဘေလာ့ဂ္ကုိစေဆာက္မိတဲ့အခ်ိန္က ၂၀၀၉ စက္တင္ဘာလမွာပါ။ ကြ်န္မရဲ႕နာမည္ေတာင္မတပ္ထားတဲ့ ပထမဆုံးပုိ႔စ္ “ပထမစာတုိစာစ” ဆုိတဲ့ကဗ်ာကို စတင္တဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာ ၂၉ ရက္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ေမးစရာ၊ ေျပာစရာတစ္ခုရွိတာက…မေလးရဲ႕စာကုိ အိပ္မက္ေဒါ့ကြန္းမွာ စဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္၊ ကြ်န္မဘေလာ့ဂ္စေဆာက္တဲ့အခိ်န္ နဲ႔ ပထမဆုံး စာစေရးတဲ့အခ်ိန္ေတြရဲ႕ ကြာျခားမွဳပါ။ အဲဒီကြာဟခ်ိန္ေတြဟာ ကြ်န္မကုိယ္ေရးကုိယ္တာထဲက လွိဳင္းႀကီးေလွထန္၊ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြပါ ပါရမွာမုိ႔ အက်ယ္အက်ယ္ထည့္ေရးမေနေတာ့ပါဘူးရွင္.း) ဘေလာ့ဂ္မွ ေမာင္ႏွစ္မမ်ားနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိေစဖုိ႔အတြက္ အခြင့္သာတဲ့အခါ ေရးႏိုင္တဲ့အင္အားရွိတဲ့အခါ ေရးပါ့မယ္။ 

ေနာက္တစ္ေယာက္ ေက်းဇူးတင္စရာရွိတာက ကြ်န္မရဲ႕အစ္မအရင္းျဖစ္သူပါ။ သူမကေတာ့ ရယ္စရာေတြအေရးေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂ္ဂါပါ။ စာေရးတာကြ်န္မထက္ေစာပါတယ္။ အစ္မနာမည္ကုိေတာ့ မေဖာ္ပါရေစနဲ႔ေတာ့ရွင္..။ မၾကာခင္လည္း သိလာၾကမယ့္အတူတူမုိ႔ပါ။ ကြ်န္မစာစေရးေနမွန္း အစ္မျဖစ္သူ မသိပါဘူး..။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကြ်န္မနဲ႔ စကားစပ္မိရင္း ဘေလာ့ဂ္ေရးေနေၾကာင္းေျပာမိတဲ့အခါ… အစ္မက “ေဟ…ငါ့ကုိညည္းဆုိက္ဒ္ေပးစမ္းဘာ…ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္” ဆိုလာတာေၾကာင့္ ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ျပီး လင့္ခ္ေပးျပီးဖတ္ေစေတာ့ “အယ္…မဆုိးဘူးပဲ…ဆက္ေရးေနာ္..မွန္မွန္ေရးျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့လုပ္” ဆုိတဲ့ အားေပးစကားေၾကာင့္ပဲ စာေတြစေရးေနတဲ့ ကြ်န္မပုိလုိ႔ အားတက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဝါသနာအရသာျဖစ္ျပီး မတတ္တစ္ေခါက္စာေရးေနတဲ့ ကြ်န္မအတြက္ အစ္မရဲ႕ စကားက အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။  အစ္မစကားသိပ္နားေထာင္တဲ့ ကြ်န္မက စာမွန္မွန္မေရးျဖစ္ပါဘူးရွင္..။ အစ္မခြင့္လႊတ္မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။

ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္မကုိ ခုထိဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ ရွင္သန္ခြင့္ေပးေနတဲ့ ေက်းဇူးတင္ထုိက္သူေတြကုိ ကြ်န္မစာရင္းလုပ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ အမ်ားစုက အမ်ားတကာ သိျပီးသား ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြမုိ႔ လင့္ခ္ေတြမထည့္ေတာ့ပါဘူးေနာ္ း) (အပ်င္းထူတယ္ဆုိလည္း ထူတယ္ေပါ့ း))

***ပထမဆုံး cbox မွာလာႏွဳတ္ဆက္သြားတဲ့ သြားတက္ကေလးနဲ႔မုိ႔ ခ်စ္စရာသိပ္ေကာင္းတဲ့ အစ္မ သက္ေဝ (အက္ေဆး အေရးေကာင္းတဲ့ ေနရာမွာ သူ႔အျပင္ဘယ္သူရွိေသးလဲလုိ႔ ေမးရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတဲ့သူ)

***စာေရးရင္ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ေျပာေလ့ရွိတဲ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စိတ္ထဲရွိတာကုိ ခပ္သြက္သြက္ကေလးနဲ႔ စာဖတ္သူခံစားရေအာင္ေရးတတ္တဲ့ အစ္မ ခ်စ္ၾကည္ေအး (အူႏွိပ္ျပီးေတာင္ ရယ္ရေအာင္လည္း ေရးတတ္သူ း))

***စာေကာင္းေလးေတြကုိ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ေရးေလ့ရွိတဲ့ အစ္မ ျမေသြးနီ (သေဘာလည္းအရမ္းေကာင္းပါရဲ႕ရွင္ း))

***သုတအျဖာျဖာနဲ႔ေဆာင္းပါးေတြကုိ ႏုိင္ငံလွည့္ျပီး ရွာေနစရာမလုိပဲ သူမရဲ႕ လြင္ျပင္အစိမ္းေရာင္ေလးေပၚမွာ အကုန္ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏုိင္တဲ့ မေခ်ာ (ေခ်ာ-အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)

***ေနျပည္ေတာ္ကုိေတာင္ အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခ်င္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္မွဳေကာင္းတဲ့ ေနျပည္ေတာ္သြား..ေတာလားပုိ႔စ္နဲ႔ စတင္သိကြ်မ္းရတဲ့ အစ္ကုိ ဟန္ၾကည္

***တကယ့္ဘဝအေၾကာင္းေတြကုိ လွလွပပ ေရးဖြဲ႕တတ္တဲ့ အစ္ကုိ သတုိး

***ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေရးဟန္ေလးနဲ႔ ရယ္စရာေကာင္းေအာင္ ေရးတတ္သူ အစ္မ သုႏွင္းဆီ (“ကုိယ္ကေတာ့ ဘာ Pad မွမလုိခ်င္ပါ…ခါးနာရင္ကပ္တဲ့ ေရေႏြးဖတ္ဆုိရင္ေတာ့ မဆုိးဘူး” ဆုိတဲ့ အေရးကုိေတာ့ ျပန္ေတြးတုိင္း ျပံဳးစိစိျဖစ္ရပါတယ္)

***ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္တစ္ေယာက္လုိ ခင္ခင္မင္မင္ ေကာမန္႔ခ်ခဲ့တဲ့ အစ္မ သီတာ

***Cbox မွာ မ်က္မွန္တပ္ျပီးလာႏွဳတ္ဆက္သြားတဲ့ သေဘာေကာင္းသူ အစ္မ kom (အစ္မ ခင္ဦးေမ)

***သူမ စာေတြဖတ္တဲ့အခါ စာထဲကေန သူမတူတဲ့ ရသေလးတစ္ခုေပးတတ္တဲ့ အစ္မ ေကသြယ္

***သူမကဗ်ာေလးေတြစဖတ္မိတဲ့ေန႔က ကြ်န္မကုိရင္ျပန္ခုန္ေစတဲ့ ညီမငယ္ PURPLE VINE (ခရမ္းႏြယ္)

***ကဗ်ာအေရးေကာင္းလြန္းတဲ့ ေမာင္ငယ္ Craton

***ရုိးရုိးရွင္းရွင္းနဲ႔ ရသေျမာက္ေအာင္ေရးတတ္တဲ့ ညီမ ျမတ္မြန္ (သူမပုံေလးေတြကုိ ၾကည့္ရတာ ကြ်န္မထက္ငယ္မယ္ထင္ပါတယ္..မ်က္ႏွာေလးက ႏုႏုေလးရယ္)

***အင္း…ကဗ်ာအျပင္းစားေတြ ေရးတတ္လြန္းတဲ့ နတ္ဆုိးႀကီး း)) 

(ကုိဗညားရွိန္..ကြ်န္မထက္ငယ္သလား..ႀကီးသလားမသိပါ…ငယ္မယ္ထင္ပါတယ္)

***သူ႔ကုိယ္သူ စာမေရးတတ္ဘူးေျပာျပီး ရင္ကုိထိေအာင္ ကဗ်ာစပ္ႏုိင္တဲ့ ကုိမင္းဧရာ

***ကြ်န္မစာေတြကုိ အျမဲလာအားေပးေလ့ရွိတဲ့ အစ္မ သဒၵါလွိဳင္း

***ႏွင္းဆီပန္းေတြကုိပ်ိဳးေနသူ မသိဂၤါေက်ာ္ (ႏွင္းဆီတစ္ခင္း ပန္းတစ္ျခင္း)

***ဒီေမာင္ႏွံက တစ္ေယာက္ေရးရင္တစ္ေယာက္က စေနာက္ျပီး ေကာမန္႔ေပးေလ့ရွိတဲ့ အတြဲညီတဲ့ မဒမ္နဲ႔ကုိရင္ (မဒမ္ကုိး)

***ပုိ႔စ္ေကာင္းေတြကုိ အရွိန္အေကာင္းဆုံးနဲ႔ေရးေနတဲ့ အန္တီတင့္ (ကြ်န္မေတာ့ လုိက္ကုိမမီႏုိင္ပါဘူးရွင္..ေရးေနတာႏွစ္ေပါက္ေတာ့မယ့္ ကြ်န္မက ခုမွ ပုိ႔စ္ေပါင္း ၁၉ ပုိ႔စ္သာရွိေသးတာမုိ႔ ေလးလေက်ာ္ေလးအတြင္း ပုိ႔စ္ေပါင္းရာျပည့္မက ေရးႏုိင္တဲ့ အန္တီ့ကုိ ဘယ္လုိမွလုိက္မမီႏုိင္တာကုိေတာ့ ရွင္းျပေနစရာေတာင္မလုိေတာ့ပါဘူး….အန္တီ့ကုိအားလည္းက်၊ ရွက္မ်ားေတာင္ရွက္မိပါရဲ႕ း)

***ရွားရွားပါးပါး ရသစာေတြကုိ အပင္ပန္းခံျပီးတင္ေပးေနတဲ့ အစ္မ ေရႊစင္ဦး

***ခ်စ္စရာေရးဟန္ေလးနဲ႔ မမုိးေငြ႔ (မုိးကုိခ်စ္တာ၊ မုိးရြာရင္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ ျပတင္းနားမွာထုိင္ေနတတ္တာေတြကုိ ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေရးတတ္သူ)

***အလွအပအေၾကာင္းေလးေတြကုိ ဗဟုသုတျဖစ္ေအာင္ မွ်ေဝေရးသားေနတဲ့ ညီမ သနပ္ခါးေမ (နာမည္ေလးကလည္း ခ်စ္စရာ လွလွပပ း))

***စာအေရးေကာင္းမွန္း ခုမွသိခြင့္ရတဲ့ အစ္မ ျဖိဳးျဖိဳးလွဳိင္ 

***အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ စာလာဖတ္အားေပးေလ့ရွိတဲ့ မစံပယ္ (jasmine-ေတာင္ႀကီး…ကဗ်ာေရးလည္းေကာင္းေသးတယ္)

***ကဗ်ာႏုႏုရြရြေလးေတြကုိ အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ေရးတတ္တဲ့၊ ေဖာ္ေရြခင္မင္စရာေကာင္းတဲ့ ကုိပဥာက္ (ထာဝရသစၥာ)

***ဒီႏွစ္ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာ ကြ်န္မကုိ မိတ္ဆက္ေပးၾကတဲ့…ညီမငယ္ ရုိ႕စ္ (ေလာေလာလတ္လတ္ တူမေခ်ာကေလးရထားသူ အန္တီခပ္ေခ်ာေခ်ာကေလး)၊ ညီမငယ္ကန္ဒီ (ခ်စ္စရာေကာင္းသလုိ ေရႊေခါင္းေျပာင္ဟင္း အခ်က္ေကာင္းတဲ့ညီမငယ္) 

***ကြ်န္မကုိ ဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲေစ်းတန္းမွာ ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းဖြင့္ခုိင္းျပီး လက္ကမ္းစာေစာင္ပါ ေဝခုိင္းတဲ့ အြန္လုိင္းေရႊဝတၳဳတုိဆု ကုိ တည္ေထာင္ထားသူ ကုိျမစ္က်ိဳးအင္း (ကြ်န္မထက္အသက္ ၂ ႏွစ္ငယ္သူေပမယ့္ ေခၚရတာႏွဳတ္က်ိဳးေနျပီမုိ႔ ေခြးလႊတ္လုိက္ပါေနာ္ း)) 

ဆုရရွိခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ကုိျမစ္က်ိဳးအင္း ႏွင့္တကြ အြန္လုိင္းေရႊဝတၳဳတုိေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕ (SBOGS)၊ အကဲျဖတ္ဒုိင္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့

ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္း

ဆရာဦးေနဝင္းျမင့္

ဆရာမေဒၚႏုနုရည္(အင္းဝ)
ဆရာမေဒၚခင္ခင္ထူး

ဆရာဦးမင္းဒင္ တုိ႕ကုိလည္း အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဒီပုိ႔စ္နဲ႔ပဲ မွတ္တမ္းတင္ပါရေစ။

----------+++++++-------------

ကြ်န္မစာမေရးခင္က စာဖတ္သူအျဖစ္ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာ လက္လွမ္းမီသမွ် စာေတြရွာေဖြဖတ္ခဲ့ပါတယ္..။ ေျခရာေတာ့ မခ်န္ခဲ့ပါဘူးရွင္..။

ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ စာေရးေကာင္းတဲ့ သူတုိ႔ေတြကေတာ့ ကုိညီလင္းသစ္ (သီခ်င္းလည္းအဆုိေကာင္းသူ၊ အခ်စ္ဆုိသည္မွာ သီခ်င္းကုိခုထိၾကားေယာင္ေနတုန္း း)) ၊ ကုိကလုိေစးထူး (ခုေတာ့စာမေရးေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္..တကယ္ႏွေျမာစရာေကာင္းပါတယ္)၊ ေမာင္မ်ိဳး (ကြ်န္ေတာ့္ဘဝဇာတ္ခုံ)၊ မ ႏုိင္းႏုိင္းစေန၊ မငယ္ႏုိင္၊ မပန္ဒုိရာ၊ မဇြန္မုိးစက္၊ ညီမအင္ၾကင္းသန္႔ တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ ဘေလာ့ဂ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိလည္း ဖတ္ဖူးပါတယ္။ အကုန္မမွတ္မိတာကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ညံ့ဖ်င္းမွဳေၾကာင့္ပါ။ 

ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူေတြထဲမွာ ကြ်န္မအခိ်န္မရလုိ႔ ျပန္လုိက္မလည္ျဖစ္ေသးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြမ်ားစြာ က်န္ေနပါေသးတယ္။ အမည္မသိေကာမန္႔ေပးခဲ့ၾကသူမ်ား၊ တိတ္တဆိတ္ေလးလာေရာက္ဖတ္ရွဳအားေပးသြားၾကတဲ့ စာခ်စ္သူ၊ စာဖတ္သူမ်ား ကေတာ့ မုိးပန္းခ်ီ အတြက္ မရွိမျဖစ္ေတြပါ..။  သူတုိ႔ကုိလည္း ကြ်န္မရင္ထဲက လိွဳက္လွဳိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိေၾကာင္း ဒီကပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွစ္မေတြ က်န္ေနရင္ က်န္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ အမည္မပါခဲ့ရင္ ကြ်န္မရဲ႕လုိအပ္ခ်က္သာျဖစ္တာမုိ႔ ခြင့္လႊတ္ေပးေစလုိပါတယ္ရွင္။ 

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္မဆုိတဲ့ မုိးပန္းခ်ီဟာ စာေရးရာမွာ သူငယ္တန္းအဆင့္ေလာက္သာရွိေသးတဲ့၊ စာေရး၊ စာဖတ္မနာေသးတဲ့ သာမန္ဘေလာ့ဂ္ဂါပါပဲ..။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါျဖစ္ရတာကုိ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေရးတတ္လုိ႔ ေရးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေရးတတ္ပဲေရးသည္ျဖစ္ေစ ကြ်န္မတုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြအားလုံးရဲ႕တူညီတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ရင္ဖတ္ကျမစ္ဖ်ားခံလာတာေတြကုိ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ စကားလုံးေတြ၊ စာေတြအျဖစ္ မွ်ေဝ၊ ခံစား၊ နားလည္ ေပးၾကတဲ့ တူညီတဲ့ အေျခခံအခ်က္ေၾကာင့္လုိ႔ ယုံၾကည္မိလုိ႔ပါ။ ရင္ဖတ္ထဲကလာသမွ်ေတြမွာ ဖတ္လုိ႔မေကာင္းတာရယ္လုိ႔ မျမင္မိပါဘူး..။ အားလုံးေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားဟာ ရုိးသားစြာ ခံစားေရးဖြဲ႕သီကုံးေနၾကတဲ့၊ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ေလာကကုိ အလွဆင္ေနၾကတဲ့ သူေတြလုိ႔လည္း ျမင္မိပါတယ္။ ဒီလုိေျပာလုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ စာေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ ရွိေနတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္သလားလုိ႔ ေမးဖြယ္ရာရွိေပမယ့္ ဘယ္သူေတြဘယ္လုိ ေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း၊ ကုိယ္ေကာင္းေအာင္ ေနဖုိ႔က အေရးႀကီးတယ္မဟုတ္ပါလားရွင္…။ အျပစ္နဲ႔ကင္းသူရယ္လုိ႔ မရွိသေလာက္ျဖစ္ျပီး အျပစ္နည္းသူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကရတဲ့သူေတြမုိ႔ တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္နားလည္၊ စာနာ၊ ေဖးမၾကမယ္ဆုိရင္ ဘေလာ့ဂ္ေလာက သာယာလွပလာဖုိ႔ခ်ည္းပါပဲ…ေနာ့…း)) (မိေက်ာင္းမင္း ေရခင္းျပတယ္လုိ႔ မထင္ေစလုိပါရွင္…ခံစားမိသမွ်ေလးရယ္ပါ း))

စာေရးေနတာမၾကာေသးကြ်န္မအေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါအသစ္ေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးပါဆုိရင္ ေခါင္းထဲမွာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သာေျပးျမင္ေနေတာ့တယ္…း))) ခုေနာက္ပုိင္းသြားဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ဝင္စားစရာလည္းေကာင္း၊ စာေရးလည္းေကာင္းၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကုိသာေဖာ္ျပပါရေစ။ 

မစံပယ္ (Jasmine-ေတာင္ႀကီး) http://jasminesweet.blogspot.com

သနပ္ခါးေမ http://thanakharmay.blogspot.com

PURPLE VINE http://purple-vine.blogspot.com

အဆုံးသတ္ေလး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အိပ္ေရးဝဝမအိပ္ရပဲ အလုပ္ေတြပိ၊ သက္တမွ်နဲ႔အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနရတဲ့အထဲမွာမွ အင္မတန္ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္း၊ ဘေလာ့ဂ္ေမာင္ႏွစ္မ အခ်င္းခ်င္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးလည္း ရွိေစတဲ့ ဒီပုိ႔စ္ကုိ ေရးေနတုန္းမွာပဲ ကြ်န္မအလြန္ကုိ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ပါတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ ရုိးသားစြာဝန္ခံပါရေစ။ 

အားလုံးပဲ ေနာက္က်ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေဒး ႏွဳတ္ခြန္းဆက္ေလးကုိ သည္းခံခြင့္လႊတ္ရင္း လက္ခံေပးၾကေစလုိပါတယ္ရွင္…။ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ဂင္းႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေျခြရင္း ဒီတင္ပဲ ရပ္နားခြင့္ျပဳပါ း))