တိရစာၦန္ရုံကုိ သြားၾကပါစုိ႔ကြယ္...

တိရစာၦန္ရုံကုိ သြားၾကပါစုိ႔ကြယ္... :)

ရာသီဥတုက သာသာယာယာ…။ စိတ္ႏွလုံးမွာ ခ်မ္းခ်မ္းေျမ့ေျမ့။ ျပီးခဲ့တဲ့ စီအင္ဝုိင္ ရုံးပိတ္ရက္ကေလးတစ္ရက္ ကြ်န္မတုိ႔ဖက္မွာရွိေနခဲ့တယ္။ ဘယ္သြားမလဲ? ရုံးပိတ္ရက္ႀကီးမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ရွိျပီး အပန္းေျပေစမယ့္ လူသိပ္ျပီးမထူထပ္တဲ့ေနရာ..။ စိတ္လုိက္မာန္ပါရွိတဲ့ အိမ္ကလူက ရုတ္တရက္ တနဂၤေႏြညႀကီးေျပာလာတယ္။ အြန္လုိင္းမွာ book လုပ္ေနျပီေနာ္တဲ့။ ေၾသာ…သူေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာက လူသိပ္မရႈပ္ရွာတဲ့ တိရစာၦန္ရုံ ပါတဲ့။ ေကာင္းေရာ…။ သူ႔ခမ်ာမွာ ပြဲေတာ္ပိတ္ရက္ျဖစ္တဲ့ တနဂၤေႏြနဲ႔ အဂၤါမွာ အလုပ္လုပ္ရမွာျဖစ္လုိ႔ တနလၤာေန႔တစ္ရက္ပဲ မိသားစုနဲ႔ အျပင္ထြက္လည္ဖုိ႔ ရက္ျဖစ္ေလေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ကြ်န္မက ေခါင္းညိတ္ျပီး သဘူေတာ ပါတယ္လုပ္ရုံပဲေပါ့ေလ။ ၁၈ လျပည့္ျပီးျဖစ္တဲ့ သက္တမွ်ကေလးကလည္း အေကာင္ပေလာင္ကေလးေတြျမင္ရင္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္တတ္ေနျပီဆုိေတာ့ တိရစာၦန္ရုံ ကုိေရာက္ရင္ သူဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္မလဲဆုိတာလည္း ကြ်န္မ နဲ႔ အိမ္ကလူက သိခ်င္ၾကတာလည္းပါ ပါတယ္။ 

Macaw..

သမီးကေလးရဲ႕ favorite movie of the month ကေတာ့ Rio ပါ။ အဲဒိဇာတ္လမ္းထဲက blue macaw (ျမန္မာလုိဆုိ ၾကက္ေတာ၊ ၾကက္တူေရြး အႀကီးစားကုိ ဆုိလုိပါတယ္) အထီး နဲ႔ အမ ငွက္ကေလးႏွစ္ေကာင္ဟာ သူမကေလးရဲ႕ အသည္းစြဲေပါ့။ villain ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္တဲ့ nigel  အမည္ရ cockatoo ကတၱဝါ ငွက္ရဲ႕ ကကြက္အခန္းကုိေရာက္ရင္ေတာ့ ခုိးခုိးခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေနလုိက္တာ ဘယ္သူေခၚေခၚကုိ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ 

ဒီလုိနဲ႔ ကြ်န္မတုိ႔ သြားဖုိ႔ အြန္လုိင္းမွာ လက္မွတ္ျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ Zoo ရဲ႕ information ေတြကုိ ဒီမွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။  မသြားရေသးသူမ်ားအတြက္ပါ။ Tram နဲ႔ Boat Ride ႏွစ္ခုကုိ အကန္႔အသတ္မရွိစီးနင္းခြင့္ပါတဲ့ လက္မွတ္ကုိဝယ္ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေစာင္ကုိ 27 SGD ပါ။

ကဲ…Rio ဇာတ္ထဲက macaw ေလးေတြကုိ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ သမီးကေလး တကယ့္လက္ေတြ႔ အဲဒီငွက္ကေလးေတြကုိ ေတြ႔တဲ့အခါ ဘယ္လုိတုန္႔ျပန္သလဲဆုိတာ သိရေအာင္ ကြ်န္မတုိ႔နဲ႔အတူ လုိက္ခဲ့ၾကေနာ္။

♪သူငယ္ခ်င္းေရ…တိရစာၦန္ရုံကုိ သြားၾကပါစုိ႔ကြယ္…♫ း))

Journey Begins…..

သမီးကေလးကုိ အေကာင္ေလးေတြျပခ်င္တာ နည္းနည္းရယ္။ ကြ်န္မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္စြမ္းျပခ်င္တာ မ်ားမ်ားမုိ႔ ကင္မရာအိတ္ တစ္ေယာက္တစ္လုံး ထည့္ျပီးတဲ့အခါ အိတ္ႏွစ္လုံးၾကည့္ျပီး Zoo မေရာက္ခင္ နည္းနည္းရင္ေမာသြားပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ကုိယ့္ကင္မရာမွာ lens တစ္ခုသာတပ္ျပီး ထည့္ထားပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလးေနျပီ။ အိမ္ကလူကေတာ့ သူ႔ကင္မရာနဲ႔ lens သုံးေလးခုထည့္ထားတဲ့ အိတ္ကုိၾကည့္ျပီး သက္ျပင္းခဏခဏခ်သံၾကားရပါတယ္။ အုိ…သူ႔ေဒါသနဲ႔သူပဲ..ေနပါေစ။ ဖုိးသူေတာ္ေရာ၊ ေတာင္ေဝွးေရာ ဘယ္သူ႔ကုိ ဘယ္သူကမွ မကယ္ႏုိင္၊ မကူႏုိင္ေတာ့မွပဲေလ။ သမီးကေလးအတြက္ကေတာ့ အျပင္ထြက္ရင္ အျမဲသယ္သြားေနက်အိတ္တစ္လုံးကုိ ညကတည္းက အိမ္အကူေကာင္မေလးကုိ စီစဥ္ခုိင္းထားျပီးပါျပီ။ အာလူးေၾကာ္၊ ဘာညာ၊ သာရကာ၊ ေနၾကာ၊ မာလကာ၊ ကြာေစ့၊ အခ်ဥ္ေပါင္းေတြလည္း သယ္သြားေသးတယ္။ ေနာက္မွသိရတာက ကြ်န္မတုိ႔ သယ္သြားသမွ် စားစရာေတြ စားဖုိ႔ေတာင္ အခ်ိန္မရပဲ ကင္မရာတကားကားနဲ႔ အရႈပ္ေတြလုပ္ရင္း အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ့ရတယ္ဆုိတာပါပဲ။ ကင္မရာသမားျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡကလည္း တစ္ကယ့္ကုိ မလြယ္ေရးခ်မလြယ္။ နဖူးကေခြ်ူး ေျခမက်ေအာင္ လုပ္စားၾကရမွာ။ ကြ်န္မကေတာ့ ပရုိသမားမဟုတ္တဲ့ အေပ်ာ္တမ္းကင္မရာကုိင္သူရယ္ပါ။

ဟုတ္ပါျပီ။ ခရီးစဥ္စေနပါျပီ။ အေရာက္ေနာက္က်ေနမွာစုိးတာေၾကာင့္ အငွားယာဥ္ေလးစီးျပီး zoo ေရာက္သြားပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔က အီးတစ္ကက္ ဝယ္ထားျပီးျပီဆုိေတာ့ လက္မွတ္ေရာင္းေနတဲ့ Q တန္းအရွည္ၾကီးကုိ ေယာင္လုိ႔ေတာင္မွ ေစ့ေစ့မၾကည့္ပဲ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့လုိ႔၊ ဖုန္းထဲက အီးတစ္ကက္ေလးျပလုိ႔ ဝင္သြားေတာ့တာေပါ့။ လူေတြမ်ားသလားေတာ့ မေမးပါနဲ႔ေလ။ ခုပဲေျဖပါ့မယ္။ “အရမ္း” သုံးထပ္ကြမ္း ေလာက္ကုိမ်ားပါတယ္။ ႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္သာ စုတ္မထားရင္ အထဲကုိ ညေနေစာင္းမွ ဝင္ရမယ္ထင္ရေအာင္ကုိ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ လူေတြမ်ားတဲ့ေနရာသြားရင္ ေခါင္းမူးတတ္တဲ့ ကြ်န္မက ထူးဆန္းစြာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္လန္းဆန္းေနတာေတြ႔တဲ့ အိမ္ကလူက အံ့ၾသစရာပဲလုိ႔ မဆုိင္းမတြ မ်က္ေစာင္းခဲျပီးေျပာပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေပ်ာ္ရင္ျပီးတာပဲမဟုတ္လား? း) 

ခ်စ္စရာ flip flop ေလးမ်ား၊ ေစ်းကလည္း ခ်စ္စရာ း)

 ဝင္ဝင္ခ်င္းေတြ႔ရတာက souvenir shop ေလးပါ။ အျပင္မွာလည္း ရွိတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးေတြကုိ ဒီဆုိင္ေလးေပၚတင္ထားကာမွ ပုိျပီးလွေနသလုိေတာင္ထင္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာေရာင္းေနတဲ့ flip flop ေလးေတြက အျပင္ကေစ်းထက္ ႏွစ္ဆပုိၾကီးေနတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီကုိလာလည္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားသာ ဝယ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ zipper pals ေလးေတြကေတာ့ သိပ္လွပါတယ္။ ကြ်န္မကလုိခ်င္လုိ႔ ဝယ္မယ္လုပ္ေတာ့ အိမ္ကလူက ကေလးကလားေတြလုပ္ျပီတဲ့။ zipper pals လုိခ်င္တာ ကေလးကလားတဲ့လား။ ဒါနဲ႔ပဲ ကိုင္ၾကည့္ျပီး ဓါတ္ပုံသာရုိက္ခဲ့ရပါတယ္။ ၾကည့္ပါဦး။ ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူးလားရွင္။ လွတယ္ေနာ္ း)

Zipper Pals ေလးေတြ...

Feeding Time ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္နားေရာက္ေတာ့ အိမ္ကလူကုိ လက္တုိ႔ျပီး ဒါ..ရွင့္ရဲ႕အခ်ိန္ေလဆုိေတာ့ “ဟုတ္ရဲ႕လားတဲ့” မ်က္လုံးေပကလပ္ ေပကလပ္လုပ္ျပီး သူကျပန္ေမးပါတယ္။ ကြ်န္မမွာရယ္လုိက္ရတာ။ အိမ္ကလူႏွယ္ “အ” ခ်က္ရွင္။ ကြ်န္မက “အုိ..ဟုတ္တာေပါ့..မနက္ ၁၀ နာရီကေန ေန႔လည္ ၂ နာရီအတြင္း ဒီေန႔ဘာဟင္းခ်က္မွာလဲလုိ႔ေမးျပီး၊ ဟင္းက်က္ေတာ့မွာလားလုိ႔လည္း ခဏခဏေမးတတ္တာ ဘယ္သူရွိဦးမလဲ။ ဒါ..ရွင့္အခ်ိန္ေပါ့” လုိ႔ဆုိေတာ့ “ဟုတ္မွာပါေလ” တဲ့။ ဒီတစ္ခါ ထူးထူးဆန္းဆန္း ကြ်န္မ စေနာက္ေနတာကုိ သေဘာမေပါက္ရေလာက္ေအာင္ တစ္ဆိတ္ေတာ့ “အ” လြန္းတယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္ဘူးလားရွင္။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးကေလး နဲ႔ ခပ္မဆိတ္ကေလးသာ ေနေနေတာ့တယ္။ အဲဒိအျပံဳးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာမ်ားရွိေနႏုိင္ဦးမလဲေနာ္? 

Feeding Time :D

ျပင္ပစာေတြစားရင္ သူတုိ႔ေလးေတြ ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္တတ္ပါတယ္ း)

ခဏေနေတာ့ အိမ္ကလူက သူ႔အိတ္ထဲလက္ႏႈိက္ျပီး တစ္စုံတစ္ရာကုိ ျပံဳးျပံဳးေလးထုတ္ယူပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔လက္ထဲပါလာတဲ့ အရာကေလးကုိ ကြ်န္မနားကပ္ျပီးလာျပပါတယ္။ မင္းတုိ႔ သားအမိပုံကုိ ခုနကေလးတင္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ခုိးရုိက္လုိက္တာတဲ့ေလ။ ေအာ..သူ႔ကလဲ့စားေခ်ပုံဟာ သိပ္လွပ မေနဘူးလား။ သူထုတ္ျပလုိက္တဲ့ အရာေလးက လမ္းညႊန္ေျမပုံ (guide map) ပါ။ ခုနက သူ႔အျပံဳးဟာ ေသြးရုိးသားရုိးမဟုတ္မွန္း ခုမွပဲ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ရမလဲေလ။ လမ္းညႊန္ေျမပုံထဲက သားအမိက ကြ်န္မတုိ႔ထက္ေတာ့ လွတာေပါ့လုိ႔ ကမန္းကတန္းေျပာခ်လုိက္မိတဲ့အခါ အိမ္ကလူ ရယ္တာမ်ား အေတာကုိ မသတ္ဘူး။ ကြ်န္မႏွယ္ “အ”ခ်က္။ 

Guide Map :)

ဒီလုိနဲ႔ နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ သမီးကေလးရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ (macaw) ၾကက္တူေရြး ငွက္ကေလးေတြကုိ ေတြ႔ပါတယ္။ အိမ္ကလူက ခ်ီျပီးျပေတာ့ သူမကေလးက တုပ္တုပ္ေတာင္ မလႈပ္ပဲ ငွက္ကေလးေတြကုိ စုိက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ အိမ္ကလူက Rio ဇာတ္လမ္းထဲက သီခ်င္းဆုိျပတာေတာင္ သူ႔အေဖကုိ ခပ္ေငးေငးေလးၾကည့္ျပီး နားမလည္တဲ့ပုံလုပ္ေနေတာ့မွ ငွက္ေတြကုိ ကြ်န္မက ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိပါတယ္။ သူမကေလးၾကည့္ေနက် ကာတြန္းထဲက ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ သိပ္မွမတူပဲကုိး။ ဇာတ္လမ္းထဲက ငွက္ကေလးေတြဟာ ကာတြန္းဆဲြထားတာဆုိေတာ့ ခ်စ္စရာအလြန္ေကာင္းေနျပီး အျပင္က ငွက္ေတြဟာ ကာတြန္းထဲက အေကာင္ေလးေတြေလာက္ သိပ္မွမလွပဲ။ 

sign post ေလးမ်ား

ဇာတ္လမ္းထဲက ငွက္ေတြက တစ္ကုိယ္လုံးအျပာေရာင္ျဖစ္ေနျပီး zoo ထဲက ငွက္ေတြက အေမႊးေရာင္စုံကေလးေတြျဖစ္ေနတာကလည္း တစ္ေၾကာင္း၊ တစ္ကယ့္ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေအာ္သံက ကာတြန္းထဲကေလာက္ မခ်ိဳတာတဲ့အျပင္ ဇာတ္လမ္းထဲမွာလုိ အဂၤလိပ္လုိ စကားမေျပာတတ္တာလည္း တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ သမီးကေလးခမ်ာ ဘယ္လုိမွစိတ္မလႈပ္ရွားတဲ့အျပင္ ငွက္ေတြထေအာ္လုိက္တဲ့အခါ တစ္ကုိယ္လုံးတုန္တက္သြားျပီး ငွက္ေတြထက္က်ယ္တဲ့အသံနဲ႔ ငိုရွာပါေရာ။ ကြ်န္မတုိ႔မွာ သမီးကေလးကုိ ေခ်ာ့ေမာ့ျပီး ငွက္ကေလးေတြအနားက ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။

Macaw ေလးေတြရွိတဲ့ ေနရာတစ္ဝုိက္နားမွာ Babirusa, Siamang (ape အမ်ိဳးႏြယ္ဝင္), False Gharial (Crocodile အႏြယ္ဝင္), Mousedeer, white face monkey စတဲ့ တိရစာၦန္ ကေလးေတြကုိလည္း ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ Babirusa ကုိေတြ႔ေတာ့ အိမ္ကလူက Lion King ကာတြန္းထဲက ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းျဖစ္တဲ့ Hakuna Matata (no problem) ဆုိတဲ့သီခ်င္းကုိ သမီးကေလးကုိ ဆုိျပေနပါတယ္။ ကာတြန္းထဲမွာ အဲဒိသီခ်င္းက Pumbaa အမည္ရ ေတာဝက္ကေလး (Warthog)၊ Timon အမည္ရ ေျမြပါ (Meerkat) ကေလး  နဲ႔ ျခေသၤ့ဘုရင္ျဖစ္မယ့္ simba ေလးရယ္ သီခ်င္းဆုိရင္း အတူတူႀကီးပ်င္းလာၾကတဲ့အခန္းရဲ႕ ေနာက္ခံေတးသီခ်င္းပါ။ ေနာက္မွ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ ေသခ်ာဖတ္မိတာက Babirusa က ေတာဝက္မဟုတ္ပါဘူး။ ေတာဝက္နဲ႔ တူမေယာင္နဲ႔ကြဲျပီး၊ ဆင္မေယာင္နဲ႔လည္းလြဲပါတယ္။ warthog (ေတာဝက္) ရဲ႕အစြယ္ဟာ သူ႔ပါးစပ္ေဘးဘက္ကေန ထြက္ေနျပီး၊ Barbirusa ရဲ႕အစြယ္ကေတာ့ ႏႈတ္သီးရဲ႕အေပၚကေနထြက္ေနပါတယ္။ တစ္ခုဝန္ခံစရာရွိတာက Barbirusa ဟာ ဝက္ ေတာ့ ဝက္ ပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာအေခၚ ဘာဝက္မွန္းကုိေတာ့ တိတိပပ ကြ်န္မ မသိပါဘူး။ သိသူမ်ားရွိရင္လည္း ဗဟုသုတအေနနဲ႔ ေျပာျပေပးသြားေစခ်င္ပါတယ္ရွင္။

သူကေလး အိပ္ေနမယ္..း)

မိေက်ာင္းမ်ိဳးႏြယ္ False Gharial

ဒီအေကာင္ကုိ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ မိေက်ာင္းလုိ႔ပဲ ေျပာမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႔နာမည္က false gharial ပါတဲ့။ false gharial ဆုိမွေတာ့ True Gharial လည္းရွိႏုိင္တယ္ေနာ္လုိ႔ အိမ္ကလူကုိလက္တုိ႔ျပီးေျပာေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ သူလည္းမသိဘူးတဲ့၊ အိမ္ေရာက္မွ ဂူဂယ္ၾကည့္တဲ့။ ကြ်န္မကလည္း မေနႏုိင္၊ မႏုိင္ထုိင္ရွိလွတာမုိ႔ ဖုန္းနဲ႔ပဲေကာက္ျပီး ဂူဂယ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တကယ္ပဲ True Gharial ဆုိတာရွိပါတယ္။ True နဲ႔ False Gharial တုိ႔ရဲ႕ကြာျခားခ်က္ကုိ ဒီမွာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ False Gharial ဟာ မိေက်ာင္းမ်ိဳးႏြယ္ပါပဲ။ 

ဒါကေတာ့ ေနာက္တစ္မ်ိဳး။ mousedeer ပါတဲ့။ သမင္မ်ိဳးႏြယ္မွာေတာင္ ၾကြက္သမင္ ဆုိတာ ရွိေသးတယ္ဆုိပဲ (ေနာက္တာပါဗ်ာ :D) ဒါလည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိပါဘူး။ ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္စရာေလးပါ။ သူကအပင္ေတြၾကားမွာ ပုန္းေနလုိ႔ ကြ်န္မနဲ႔လည္း အလွမ္းေဝးတာေၾကာင့္ အိမ္ကလူရဲ႕ အားေကာင္းတဲ့ Zoom Lens နဲ႔လွမ္းရုိက္ခိုင္းရပါတယ္။

ပုန္းေနရွာတဲ့ Mousedeer

ေနာက္တစ္ေနရာျဖစ္တဲ့ ကြ်န္မတုိ႔အမ်ိဳးေတြရွိတဲ့ ေနရာကုိ သြားၾကရေအာင္ပါ။ လူဆုိတာ ေမ်ာက္ကဆင္းသက္လာတာလုိ႔ ဆုိၾကတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီေမ်ာက္ကေလးေတြက ရုိးရုိးေမ်ာက္ေလးေတြမဟုတ္ပါဘူး။ တင္ပါးမွာ Blusher ဆိုးထားပါေသးတယ္။ ဒီ Baboons ေလးေတြက ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးက Baboons ေတြလုိ ဝူတုိ႔ လုိ႔ တစ္ခါမွ မေအာ္ၾကပါဘူး။ လူေတြၾကည့္ေနတာကုိ ရွက္လုိ႔ထင္ပါရဲ႕။ တစ္ေကာင္ေသာသူကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဂရုမစုိက္ဘူးတဲ့။ ၾကည့္ပါဦး။ ၾကည့္ေသာသူျမင္၏ တဲ့ေလ :D ကဲ..ဘာေျပာဦးမလဲ? ;)

သူတုိ႔ သားအမိေတြလည္း ၾကင္ၾကင္နာနာ...း)

Baboons အျပင္ Chimpanzee (ေမ်ာက္ဝံ) ေတြလည္းေတြ႔ႏုိင္ေသးတယ္။ ကြ်န္မစိတ္ထင္ ဒီ zoo မွာ ေမ်ာက္အမ်ိဳးစုံေအာင္ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ Singapore Zoo ကို တိရစာၦန္ရုံလုိ႔ နာမည္မတပ္ပဲ ေမ်ာက္ရုံ လုိ႔သာ နာမည္တပ္လုိက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ 

Malayan Tapir (ၾကံသူေတာ္

ေမ်ာက္ရြာ အလြန္ေလးမွာ ကြ်န္မတုိ႔ သိပ္ျမင္ဖူးေလ့ မရွိတဲ့ Tapir (ႀကံသူေတာ္) ကုိ လည္းေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ သူ႔ႏွာေမာင္းကဆင္နဲ႔တူေနေလေတာ့ ကြ်န္မက ႀကံ့ဆင္လုိ႔ေတာင္ ထင္လုိက္ပါေသးတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာရွာၾကည့္ေတာ့မွ ႀကံသူေတာ္ မွန္းသိရပါတယ္။

က်ားျဖဴ း)

Ibex

အဲဒီကေန နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္လာၾကတဲ့အခါ white tiger အျပင္ Ibex (ေတာင္ဆိတ္ရုိင္း) ကုိေတြ႔ၾကရမွာပါ။ ေတာင္ဆိတ္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ Female or Doe ဆိုတာကုိ ျမင္ေတာ့ ကြ်န္မက Sound of Music ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ “Do Re Mi” သီခ်င္းကုိ သမီးေလးအတြက္ ဆုိျပမိပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔ ေဘးနားမွာရွိေနတဲ့  Caucasian ကေလးေလးေတြက ကြ်န္မနဲ႔အတူ လုိက္ဆိုေနတာကုိ တစ္အံ့တစ္ၾသ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။

♪Doe..a deer, a female deer.

Ray...a drop of golden sun.

 Me…a name I call myself.

Far…a long long way to run.

Sew…a needle pulling thread.

La…a note to follow Sew.

Tea..a drink with jam and bread. That will bring us back to Doe..oh..oh..oh ♫ းD းD ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္။ 

စကားမစပ္၊ ဓါတ္ပုံေတြကုိ ၾကည့္ရင္ အျပင္မွာဆုိ သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား လွလုိက္ၾကမလဲဆုိတာ ခန္႔မွန္းလုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ (ၾကြားတာ း)))။ ဒါ့အျပင္ Asian Elephant ကုိလည္းေတြ႔ရမွာပါ။ ကြ်န္မစိတ္ထင္ ျမန္မာျပည္ကမ်ား ဝယ္ယူထားသလားလုိ႔ းP ရန္ကုန္က မုိမုိႀကီး ေတြနဲ႔ မတူဘူးလားရွင္။ 

အဖုိးတန္ poo poo :)

ၾကည့္လုိက္ရတဲ့ အေကာင္ပေလာင္ေတြ၊ ရုိက္လုိက္ရတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြ န႔ဲ ေလွ်ာက္လုိက္ရတဲ့ လမ္းရွည္ရွည္ႀကီးေတြေၾကာင့္ ဗုိက္ဆာေနၾကျပီ။ ကြ်န္မတုိ႔ ေရာက္ေနတဲ့ ဆင္ေတြရွိရာေနရာနဲ႔ ထမင္းစားမယ့္ေနရာက နည္းနည္းလွမ္းေလေတာ့ Tram နဲ႔ ႏွစ္မွတ္တုိင္ေလာက္စီးသြားျပီး Kids’ world မွာဆင္းပါတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ျဖစ္သလုိ KFC စားလုိက္ၾကရပါတယ္ း)) ဆာဆာနဲ႔ဆုိေတာ့ စားေကာင္းလုိက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတုိ႔ သုံးေယာက္သားမွာ (ကြ်န္မ၊ အိမ္ကလူ နဲ႔ အိမ္အကူ ေကာင္မေလး) အစာလြန္ေနတာေၾကာင့္ ၾကက္ေၾကာ္ႏွစ္တုံးေလာက္စီကုိ အကုန္ကုန္ေအာင္ မနည္းစားလုိက္ၾကရပါတယ္။ 

Boat ကေလးေတြမွာလည္း နာမည္ရွိၾကတယ္ း)

ဗိုက္ျပည့္သြားျပီဆုိေတာ့ သမီးကေလးလည္း Stroller ထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားပါျပီ။ ကြ်န္မတုိ႔မွာလည္း ဗုိက္ေလးျပီး ပင္ပန္းေနတာနဲ႔ boat စီးဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကပါတယ္။ Boat Ride စီးၾကတဲ့အခါ ဒီဖက္ကမ္း (Station 1) ကေန ဟုိဖက္ကမ္း (Station2) ကုိကူးခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ တိတိၾကာပါတယ္။ Boat စီးပါမယ္ဆုိမွ မုိးေျပးေလးက တစ္ေအးေအး၊ ေရလႈိင္းကလည္း တစ္ေဖြးေဖြး ဆုိေတာ့ နည္းနည္းေၾကာက္စိတ္ဝင္မိတဲ့ ကြ်န္မက ဒီဖက္ကမ္းက တာဝန္ရွိသူတစ္ေယာက္ကို Safe ျဖစ္ပါ့မလားလုိ႔ ခပ္ညည္းညည္းေလးေမးမိပါတယ္။ သူက မေၾကာက္ပါနဲ႔ သိပ္ Safe ျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ သူကအဲသလုိေျပာေပမယ့္လည္း Boat Jetty က မုိးေရေတြနဲ႔မုိ႔ ခပ္ေခ်ာေခ်ာျဖစ္ေနတာနဲ႔ ကြ်န္မမွာ တြန္႔ဆုတ္ တြန္႔ဆုတ္လုပ္ေလွ်ာက္ရင္း Boat ေပၚဘယ္လုိေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာရပါတယ္။ Boat ေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေနရာအႏွံ႔ မ်က္လုံးကစားၾကည့္မိေတာ့ Life saving jackets  နဲ႔ တစ္ျခားသက္ကယ္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကုိ ေတြ႔မွ ထုိင္ခုံမွာခပ္တည္တည္ ထုိင္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ 

သက္ကယ္ေဘာေတြရွိသားပဲ းD

ဟုိဖက္ကမ္းမွာ မုိးေတြညိဳ႕ေနျပီ

Boat ေပၚကေန ျမစ္ေရျပင္ထဲကုိ ေငးၾကည့္ရတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိ အရသာေၾကာင့္ ကြ်န္မတုိ႔ ငယ္တုန္းက အဖြားရဲ႕ဇာတိ ဧရာဝတီျမစ္နဖူးေပၚက ဆူးဂဏန္းရြာကေလးရဲ႕ ပုံရိပ္ေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ုကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္မိေစပါတယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ေရျပင္ေပၚကုိ ေလွႀကီး၊ သေဘၤာႀကီးေတြျဖတ္လုိ႔ လႈိုင္းလုံေတြလာျပီဆုိ ျမစ္ကမ္းနားအိမ္က ကစားေဖာ္ ေကာင္ကေလး၊ ေကာင္မေလးေတြက “လႈိင္းလုံးႀကီးေတြ လာေနျပီေဟ့” လုိ႔ ေအာ္လုိက္တာနဲ႔ ကြ်န္မက အိမ္ေပၚကအေျပးဆင္း၊ ျမစ္ကမ္းအစပ္က ခ်ည္တုိင္မွာ ကပ္ခ်ည္ထားတဲ့ ေလွငယ္ကေလးေပၚ အေျပးတက္ျပီး လႈိင္းစီးၾကရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈကေတာ့ တစ္သက္မေမ့စရာပါ။ အဖြားဇာတိျဖစ္တဲ့ ရြာကေလးကုိ ကြ်န္မတုိ႔ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ ေႏြရာသီေရာက္မွသာ တစ္ခါတစ္ရံ သြားလည္ၾကရေပမယ့္ ရြာကကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းေလးေတြဟာ ကြ်န္မလုိ ျမိဳ႕သူထံုအအကုိ အျမဲသတိတရရွိၾကျပီး သြားလည္တုိင္း ငယ္ေပါင္း၊ ႀကီးေဖာ္ေတြလုိ သိပ္ခင္ၾကပါတယ္။ Zoo ထဲက Boat ေပၚမွာေရာက္ေနတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္အစဥ္က ေပ်ာ္သလုိလုိ၊ ေဆြးသလုိလုိ ျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ အိမ္ကလူတစ္ေယာက္ ဘယ္လုိမွနားလည္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ခုလုိ ျမိဳ႕ျပမွာရႏုိင္တဲ့ အေပ်ာ္ဟာ ေက်းလက္က သဘာဝအေပ်ာ္ကုိ ဘယ္လုိမွ မမီႏုိင္ေပမယ့္ အနည္းဆုံးေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔ ရႈပ္ေနက်တစ္ေန႔တာ အလုပ္ေတြကေန ဖယ္ခြာေစျပီး စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈကုိ ေပးတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ 

Boat Jetty ရဲ႕ျမင္ကြင္း

Boat ေပၚမွာျငိမ့္ျငိမ့္ေလးစီးေမ်ာေနတုန္း မုိးဖြဲေလးေတြ မ်က္ႏွာေပၚ လာမွန္တဲ့ အရသာကလည္း ေအးေအးစိမ့္စိမ့္ရွိလြန္းလုိ႔ ေခါင္းကုိေမာ့ျပီး ရုတ္တရက္ သီခ်င္းေလးေတာင္ ညည္းမိပါတယ္။ xxx ေလွကေလးကုိ....ေလွာ္....မည္...ေဘးမသမ္းပဲ ေအးခ်မ္းေတာ့သည္...ျမစ္ကမ္းေျခ ေရ...နဒီ စိမ္းလဲ့လဲ့ၾကည္.....xxx ကြ်န္မရဲ႕ေနာက္နားမွာ ရႈခင္းေတြကုိ ရုိက္ဖုိ႔ မတ္တပ္ရပ္ျပီး လုိက္ပါလာတဲ့ အိမ္ကလူက ေခါင္းကုိတစ္ခ်က္ပုတ္လုိက္မွ ေယာင္ျပီး သီခ်င္းညည္းေနတဲ့ ကြ်န္မ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သတိထားမိျပီး ကုိယ္ရွိန္သတ္ရတဲ့ အျဖစ္ း)) ႏုိးေနတဲ့ သက္တမွ်ကလည္း သူ႔ဘာသာေဗဒနဲ႔သူ သီခ်င္းေလးညည္းေနေလရဲ႕ xxx Ahhh..huh...huhhhhh...harrrrrr းo) xxx

 

ခ်စ္စရာ Old Fishing Jetty

Boat စီးရတာေပ်ာ္လာတာနဲ႔ တန္လည္းတန္ေအာင္ ႏွစ္ေခါက္စီးမယ္ဆုိျပီး ႏွစ္ေခါက္တိတိ Station1 ကေန Station2၊ Station2 ကေန Station1 အထိစီးျပီးတဲ့အခါ မုိးနည္းနည္းေမွာင္လာတာနဲ႔ ကြ်န္မတုိ႔ ျပန္ၾကပါေတာ့မယ္။ Station1 က Exit နဲ႔ ေဝးမေဝးေျမပုံၾကည့္မိေတာ့မွ Station2 နားမွာ Exit ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ Boat ကုိ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပဲ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္စီးလာၾကရပါေတာ့တယ္။ တိရစာၦန္ေလးေတြ အမ်ားအျပား ေတြ႔ခဲ့ရေပမယ့္ ဓါတ္ပုံေတြအမ်ားႀကီး ရုိက္ခဲ့မိတဲ့ ကိုယ့္အျပစ္ေၾကာင့္ ပုံေတြေရြးျပီး တင္တဲ့အခါ အခက္အခဲရွိခဲ့ပါယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ႏွိပ္စက္ပါရေစေတာ့ရွင္ း) အျပန္လမ္းမွာေတာ့ အေပ်ာ္ေတြကုိ Zoo မွာပဲ ထားခဲ့လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အိမ္အလုပ္ေတြ၊ တစ္ျခားေသာ အလုပ္ေတြနဲ႔ ျပန္ျပီး ပုံမွန္လည္ပတ္ၾကရဦးမွာမဟုတ္လား။ "Will Resume Work As Usual.. းD"

ဒီပုံက အခ်ပ္ပုိ အေနနဲ႔ပါ.....(ေပးပါ၊ ေပးပါဆုိ...၊ ေဟး.... ရျပီ းD)

*သတိတရ ယူေဆာင္သြားဖုိ႔ လုိႏုိင္မယ့္ ပစၥည္းအခ်ိဳ႕*

ယပ္ေတာင္ (စကၤာပူ ရာသီဥတုက အစုိးမရတာေၾကာင့္ပါ) ကြ်န္မတုိ႔သြားတဲ့ေန႔က မနက္ပုိင္း ေနအရမ္းပူျပီး၊ ေန႔လည္ပုိင္းမွာ ရုတ္တရက္ မုိးကေစြေနလုိက္တာ ျပန္ခ်ိန္ထိပါပဲ)

ထီး (သုိ႔) မုိးကာ (စကၤာပူ ရာသီဥတုက အစုိးမရတာေၾကာင့္ပါပဲ)

သတင္းစာ (သုိ႔) သယ္ရလြယ္ကူမယ့္ ေခါက္ဖ်ာအေပ်ာ့ (ေတြ႔တဲ့အရိပ္အာဝါသေကာင္းေကာင္းေအာက္မွာ ခဏတစ္ျဖဳတ္နားႏုိင္ေအာင္ပါ)

ေန႔လည္စာ နဲ႔ ေရဗူး (တစ္ခါသုံးဗူးကေလးမ်ားနဲ႔ထည့္ရင္ ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။ စားျပီးတဲ့အခါ တစ္ခါတည္း လႊင့္ပစ္ႏုိင္ေအာင္ပါ။) 

တစ္ခါသုံး စကၠဴလက္ကုိင္ပုဝါအစုိ နဲ႔ အေျခာက္ (လက္ေဆးစင္ေတြမွာ လူမ်ားတဲ့အခါ ခဏတစ္ျဖဳတ္သုတ္ထားႏုိင္ေအာင္လုိ႔ပါ)

ရႈေဆး၊ သၾကားလုံး (လူမ်ားတဲ့ဒဏ္ မခံႏုိင္တဲ့အခါ) ဒီအခ်က္ကေတာ့ ကြ်န္မအျမဲက်င့္သုံးရပါတယ္။ ယပ္ေတာင္နဲ႔ ေခါက္ဖ်ာလည္း ပါမသြားခဲ့လုိ႔ နည္းနည္း ကသိကေအာက္ျဖစ္ခဲ့ရတာကလြဲလုိ႔ စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရာ အလည္အပတ္ေလးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ရွင္။ 

ကြ်န္မတုိ႔နဲ႔အတူ လုိက္ပါလာတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ဒီေလာက္ဆုိ ေတာ္ေတာ္ေမာေလာက္ျပီေပါ့။ ေခတၱခဏနားပါရေစ...း)

***

ဒီပုိ႔စ္ထဲက information တစ္စုံတစ္ရာ ခြ်တ္ေခ်ာ္မွားယြင္းေနခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကြ်န္မရဲ႕ေလ့လာခ်က္အားနည္းလုိ႔သာျဖစ္ပါတယ္။ မွားတာေတြ႔ခဲ့ရင္ ျပင္ဆင္ေပးသြားပါရွင္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

လွပေသာ၊ ေအးခ်မ္းေသာ weekend ပါ း)

ေမတၱာအားျဖင့္

မုိးပန္းခ်ီ